Zaterdag, tussen de buien door, heb ik een wandeling gemaakt in het bos van mijn jeugd.

Ik wou naar het kapelletje achter de twee bergen en ben een beetje verloren gelopen ... En ik had geen broodkruimeltjes gestrooid !!!

Uiteindelijk kwam ik toch bij het kruispunt met de bareel en wist ik weer waar ik was, maar ik kon jammer genoeg mijn opdracht niet volbrengen : een zee van modder maakte het voor mij onmogelijk om er op mijn sandaaltjes door te komen.

Ik ben dan maar rechts naar de Groenstraat gegaan, die ik volgde tot aan de Berg van Kaar (Kar ? Car ? Caar ?). Aan de tuin van Louisa Marsé, kon ik weer het bos in. Dit is het bos van Lannoo (Lanneau ?), denk ik. Dat andere Maria-kapelletje stond er ook nog en kijk !, het is zo oud als het kapelletje in mijn tuin : gebouwd in 1954 !

Langs de Vogelzangstraat keerde ik terug naar de parking van de sporthal waar mijn bolletje eenzaam maar geduldig op mij stond te wachten. Ik was ongeveer een uurtje onderweg geweest.

Het was heel kalm in het bos. Bij het binnengaan ontmoette ik er een meneer met een hond, toen ik verloren gelopen was, kwam ik weer diezelfde meneer met hond tegen en op weg naar de Groenstraat kwam mij een meneer met paard voorbij. Op weg naar het Maria-kapelletje moest ik opzij voor een andere meneer met paard, kwam ik een dame met twee honden tegen en kwam die andere meneer met paard nog een keertje terug.

'k Ga dat zeker eens wat meer doen, in het bos gaan wandelen. Maar de volgende keer doe ik wel mijn bottinnen aan en ga ik op zoek naar het kapelletje achter de twee bergen !