Meutje maakt thuis een minute-soup klaar ...

Maandagavond, geen brood in huis. Ik wil wel iets eten maar het mag niet te veel zijn : ik heb vanmiddag namelijk een paellaatje gegeten. Plots krijg ik een schitterend idee : waarom eens geen minute-soupje klaargemaakt ?

Ik laat het water koken en smeer ondertussen twee beschuitjes. In een soepkommetje doe ik twee zakjes minute-soup, asperge met korstjes. Het water kookt en ik giet het in het soepkommetje. Oei, het kommetje is nu nogal vol en ik kan er niet goed in roeren. Zo krijg ik het poeder van de soep natuurlijk nooit goed gemengd ...

Hier komt dan mijn tweede schitterende idee (twéé schitterende ideeën op één avond : waarom gaat er nog geen alarmbelletje rinkelen ???) : ik heb ergens zo een Tupperware shaker. Daar kan je vanalles en nog wat flink in mengen en o.a. ook eieren in klutsen.

Ik giet de inhoud van het soepkommetje in de shaker en zet het deksel erop. Zoals altijd houd ik het deksel van de shaker goed vast en begin ik te schudden. Na twee keer schudden gaat het al van "Plof !" en voel ik iets warms op de rechterkant van mijn gezicht terecht komen : onder mijn handen is het deksel van de shaker toch losgekomen en hangt er nu soep in mijn haar, op mijn gezicht, op mijn bril, over de cactussen op de vensterbank en tegen gans het keukenraam !

Toch nog even dank u zeggen aan mijn Engelbewaarder : het deksel is slechts aan één kant losgeploft, waardoor de soep slechts één kant uitgevlogen is ...

O.K. Dit moet dadelijk opgekuist worden. Ik ben namelijk een ervaringsdeskundige op dat gebied : jaaaaren geleden heb ik, in het appartement, zo eens de keuken "geschilderd" met Miracoli kaassaus ...

Dik 20 minuten ben ik aan het poetsen geweest : die dikke slibberende stollende aspergesmurrie opkuisen is niet zo gemakkelijk. Ook mijn bril kreeg een dreft-badje en ik moest een andere T-shirt aantrekken. Want, terwijl ik het venster aan het poetsen was, hing ik met mijn buik steeds tegen de kaktusjes die ik op het aanrecht gezet had. En een T-shirt vol met kaktusstekeltjes, da's niet te doen, jong !

Na de soep uit mijn haar geborsteld te hebben (de rest was ik er morgenochtend wel uit), deed ik het deksel van de shaker nog eens open. Het deed even "psssjjjjjttt" waardoor er nog allemaal piepkleine spatjes rondvlogen. Na de ravage van een half uurtje geleden, was dit echter te verwaarlozen. De lauwe, nog steeds niet gemengde soep, heeft zijn weg naar de riool gevonden en ik heb op de twee beschuitjes een laagje choco gesmeerd ...

Nu vind ik dat je OVERAL iets moet uit proberen te leren. Ik denk dat ik maandagavond een lesje natuurkunde gekregen heb : hete dingen die geschud worden hebben een uitlaat nodig !!!

Ziezo, mijn bolleke is weer goedgekeurd voor nog een jaartje. Het is door de technische controle geraakt zonder een enkele opmerking !

In de laatste "behandeling" was het wel even schrikken. Op het einde schudden ze de auto helemaal en rekken ze hem langs alle kanten uit. 't Is te zeggen, ze heffen hem op en laten dan de banden naar alle kanten schuiven. Wel dit jaar (en da's de eerste keer) heften ze mijn bolleke wel 15 cm van de grond ! Zowel vooraan als achteraan ! Och arme ... Als ze zo sleuren aan die wagentjes, heb ik altijd een beetje medelijden ...

En, dames en heren, dit is mijn eerste technische controle met een TOEGEVOEGDE WAARDE !!! Zoals steeds moest ik in het begin de motorkap openmaken : "Ouvrez le capot, s'il-vous plaît". Ja, ik weet het ... In Evere zijn er niet veel die nederlands spreken. De man rommelde wat onder het kofferdeksel en kwam er met een ... tang onderuit ! Een Speedy-tang, natuurlijk. Die zijn ze daar vorige woensdag (of donderdag) vergeten ...

Bolleke is dus weer in orde voor een jaartje. Nu Meutje nog ...