BLIJ ! BLIJ ! BLIJ !
Wij zijn vandaag allemaal zooooo blij ... !!!
Is het niet fantastisch dat onze meisjes het zo goed gedaan hebben op Roland Garros ? Ja, ja, ik zeg wel degelijk GEDAAN HEBBEN. Ik weet wel dat het nog niet gedaan is en ik ben er zeker van dat Justine en Kim het zaterdag allebei ook heel goed zullen doen. Maar ja, dan kan er maar eentje WINNEN, nietwaar ? En daarom hebben de meisjes voor mij ALLEBEI Roland Garros gewonnen !
Vanmorgen zeiden ze op de radio iets in de aard van : het eerste belgische Grand Slam in de geschiedenis. Heb je er al eens bij stilgestaan, wat dat allemaal met zich meebrengt ? ...
De koning en de koningin gaan zaterdag naar Parijs. Zulk een short notice ! Komt dat wel in orde met hun vliegtickets ? En zijn er nog wel tickets voor Roland Garros te krijgen ? Stel dat er ook nog eens enkele ministers moeten meegaan ? Jamaar, jamaar, gans de protocolaire planning wordt hier zo maar eventjes overhoop gegooid ... !
Frankrijk is hier niet ver vanaf. 't Zijn onze geburen, zogezegd. Maar ... hebben zij wel ergens een plaatje liggen met de Brabanconne ? Weten zij wel dat de Brabanconne het belgische volkslied is ? ... Of doen ze daar misschien niet aan mee in het tennis ... ?
En Electrabel kan maar beter een serieuze stroomopstoot voorzien, zaterdag om 15.00 uur ... Houd de sluizen in Wallonie al maar klaar, jongens !
Ja, ja, Flavie ... Daar moet ge toch allemaal maar aan denken, hoor !
Maar allez, ik ben blij dat Kim en Justine nog eens een matchke tegen elkaar mogen spelen ... En wat voor een matchke ... ! Goed gedaan, meisjes !!!
Daarentegen ... : niet zo goed gedaan, Blogger ! Oops, your blog was not quite ready to be published. ... Ik heb er geen idee van waneer dit stukje zal verschijnen, ALS het er al op komt ... SORRY !
vrijdag, juni 06, 2003
dinsdag, juni 03, 2003
Zonsverduistering ... Wat te zeggen over de zonsverduistering ... ? 't Zal zoiets worden als met Bobbejaanland, zeker ? Niet voor Meutje weggelegd om ze ooit eens te zien (gedeeltelijk of volledig) ?
Maar allez, in Bobbejaanland ben ik ondertussen al geraakt ! Ik mag de moed dus niet opgeven ...
Zaterdag, 31 mei om 5.33 zou er een gedeeltelijke zonsverduistering plaatsvinden. En de Volgelbescherming vroeg om tegelijkertijd ook de vogeltjes in het oog (oor ?) te houden. Goedgezind ben ik om 4.00 uur opgestaan en begaf ik mij naar mijn spotpunt (waar ik al eens naar het noorderlicht gaan kijken ben). Het is er lekker donker (geen straatverlichting) en wat hoger gelegen zodat je veel en ver kan zien.
Om kwart na vier was het al niet meer pikkedonker dus parkeerde ik mijn bolleke aan het begin van de landweg en ging de veldweg verkennen. Thuis had ik al "waargenomen" dat de hanen de echte "vroege vogels" zijn. Om tien na vier waren die al aan het kraaien. En tien minuutjes later, op mijn spotpunt aangekomen, hoorde ik in de bomen reeds een schuchter gekwinkeleer van andere gevederde wezentjes. Helaas heb ik de Vogelbescherming niet veel kunnen helpen met deze waarneming, daar ik verdorie niet zou weten welk vogeltje op welk tijdstip beginnen fluiten is. Zij beweren dat er een strikte hiërarchie is in het ontwaken van de vogels. En zij zullen wel gelijk hebben. Dat kon ik zelf duidelijk horen : er kwamen steeds "andere" liedjes bij en tegen vijf uur klonk rond mij van alle kanten een opgewekt gekwetter en getjilp waar ik zelf ook vrolijk van werd.
Het werd langzaamaan lichter en lichter. De hemel kleurde lichtroze (in het oosten, vermoed ik) zodat ik duidelijk wist in welke richting ik moest kijken om mijn halfverscholen vriendin te kunnen zien. Ze zou er uitzien als een croissantje, had ik ergens gelezen !
Maar om kwart na vijf begon ik helaas in de mot te krijgen dat het voor een andere keer zou zijn : er hing veel mist en ik voelde aan mijn water dat ik mijn eclipsbrilletje niet zou moeten bovenhalen ...
Ondertussen was er een andere auto komen draaien aan het landweggetje. Hij ging zich wat verder aan de kant van de weg parkeren en stapte uit om naar het oosten te kijken. Oei ! Ik stond waarschijnlijk op "zijn" plaats ... ! De andere waarnemer heeft het volgehouden tot twintig na vijf. Toen vertrok hij weer. Maar als Meutje ergens leest : "zonsverduistering vanaf 5.33", dan blijft zij staan tot ... minstens 5.33 uur, natuurlijk !
Zoals gezegd was het ondertussen klaarlichte dag en ... geen croissantje aan de horizon te bespeuren ! Om kwart voor zes besloot ik dan maar huiswaarts te keren. Maar op dat moment kwam er weer een andere auto aangereden die zich achter mijn wagentje parkeerde. Een man stapte uit, zwaaide zijn arm naar daar-waar-de-gedeeltelijke-zonsverduistering-zou-moeten-plaatsgevonden-hebben en zei : "Ze hebben ons weer liggen, hé !"
We hebben een babbeltje geslagen en om zes uur ging hij weer slapen en begaf ik mij Coige-waarts om verder van het extra lange weekend te genieten ...
En genoten heb ik ! Buur Bunker was niet thuis en dus was ik niet verplicht om het ganse weekend overdag in de tuin naar klassieke muziek te luisteren !!! Ik heb mij laten bruin (rood, eigenlijk) bakken, heb geraniums in de plantenbakken gezet, de tuin omgewoeld en er kalk op gestrooid, bloempotjes geschilderd en weer héél véél plannen gemaakt betreffende de tuin ...
Tot zondagmorgen ... het alarm in de Bunker afging ! Ik dacht nog : Buur Boer (die soms op de Bunker past) zal toch geen verkeerd maneuver uitgevoerd hebben zeker ? Maar neen, hoor ! Even later verscheen Buur Bunker op zijn balkon om het donsdeken uit te schudden ... Het zou dus gedaan zijn met de rust. Alhoewel ... klassieke muziek heb ik niet te horen gekregen. Zondagnamiddag, om vier uur, kreeg de buur echter wel die niet te stuiten aandrang om zijn gras af te rijden. Maar ik had toch al meer dan drie heerlijke verlofdagen achter de rug. Die kunnen ze mij niet meer afpakken !
Maar allez, in Bobbejaanland ben ik ondertussen al geraakt ! Ik mag de moed dus niet opgeven ...
Zaterdag, 31 mei om 5.33 zou er een gedeeltelijke zonsverduistering plaatsvinden. En de Volgelbescherming vroeg om tegelijkertijd ook de vogeltjes in het oog (oor ?) te houden. Goedgezind ben ik om 4.00 uur opgestaan en begaf ik mij naar mijn spotpunt (waar ik al eens naar het noorderlicht gaan kijken ben). Het is er lekker donker (geen straatverlichting) en wat hoger gelegen zodat je veel en ver kan zien.
Om kwart na vier was het al niet meer pikkedonker dus parkeerde ik mijn bolleke aan het begin van de landweg en ging de veldweg verkennen. Thuis had ik al "waargenomen" dat de hanen de echte "vroege vogels" zijn. Om tien na vier waren die al aan het kraaien. En tien minuutjes later, op mijn spotpunt aangekomen, hoorde ik in de bomen reeds een schuchter gekwinkeleer van andere gevederde wezentjes. Helaas heb ik de Vogelbescherming niet veel kunnen helpen met deze waarneming, daar ik verdorie niet zou weten welk vogeltje op welk tijdstip beginnen fluiten is. Zij beweren dat er een strikte hiërarchie is in het ontwaken van de vogels. En zij zullen wel gelijk hebben. Dat kon ik zelf duidelijk horen : er kwamen steeds "andere" liedjes bij en tegen vijf uur klonk rond mij van alle kanten een opgewekt gekwetter en getjilp waar ik zelf ook vrolijk van werd.
Het werd langzaamaan lichter en lichter. De hemel kleurde lichtroze (in het oosten, vermoed ik) zodat ik duidelijk wist in welke richting ik moest kijken om mijn halfverscholen vriendin te kunnen zien. Ze zou er uitzien als een croissantje, had ik ergens gelezen !
Maar om kwart na vijf begon ik helaas in de mot te krijgen dat het voor een andere keer zou zijn : er hing veel mist en ik voelde aan mijn water dat ik mijn eclipsbrilletje niet zou moeten bovenhalen ...
Ondertussen was er een andere auto komen draaien aan het landweggetje. Hij ging zich wat verder aan de kant van de weg parkeren en stapte uit om naar het oosten te kijken. Oei ! Ik stond waarschijnlijk op "zijn" plaats ... ! De andere waarnemer heeft het volgehouden tot twintig na vijf. Toen vertrok hij weer. Maar als Meutje ergens leest : "zonsverduistering vanaf 5.33", dan blijft zij staan tot ... minstens 5.33 uur, natuurlijk !
Zoals gezegd was het ondertussen klaarlichte dag en ... geen croissantje aan de horizon te bespeuren ! Om kwart voor zes besloot ik dan maar huiswaarts te keren. Maar op dat moment kwam er weer een andere auto aangereden die zich achter mijn wagentje parkeerde. Een man stapte uit, zwaaide zijn arm naar daar-waar-de-gedeeltelijke-zonsverduistering-zou-moeten-plaatsgevonden-hebben en zei : "Ze hebben ons weer liggen, hé !"
We hebben een babbeltje geslagen en om zes uur ging hij weer slapen en begaf ik mij Coige-waarts om verder van het extra lange weekend te genieten ...
En genoten heb ik ! Buur Bunker was niet thuis en dus was ik niet verplicht om het ganse weekend overdag in de tuin naar klassieke muziek te luisteren !!! Ik heb mij laten bruin (rood, eigenlijk) bakken, heb geraniums in de plantenbakken gezet, de tuin omgewoeld en er kalk op gestrooid, bloempotjes geschilderd en weer héél véél plannen gemaakt betreffende de tuin ...
Tot zondagmorgen ... het alarm in de Bunker afging ! Ik dacht nog : Buur Boer (die soms op de Bunker past) zal toch geen verkeerd maneuver uitgevoerd hebben zeker ? Maar neen, hoor ! Even later verscheen Buur Bunker op zijn balkon om het donsdeken uit te schudden ... Het zou dus gedaan zijn met de rust. Alhoewel ... klassieke muziek heb ik niet te horen gekregen. Zondagnamiddag, om vier uur, kreeg de buur echter wel die niet te stuiten aandrang om zijn gras af te rijden. Maar ik had toch al meer dan drie heerlijke verlofdagen achter de rug. Die kunnen ze mij niet meer afpakken !
Abonneren op:
Posts (Atom)