Vanmorgen lotto gaan binnen doen (gisteren regende het te hard) en naar de post geweest.
Voor ik naar de post ging, was ik de krantenwinkel binnen gestapt om te vragen wanneer ze zouden sluiten voor jaarlijks verlof. De man in de krantenwinkel begreep mij blijkbaar niet te goei en wou weten of ik een pakje kwam afhalen. Dan leek het of hij wou weten waarom ik naar dat verlof vroeg. Ik verstond hem ook niet al te best : zijn nederlands was erbarmelijk en frans was niet zijn ding (ik ben daar nochtans al ene tegen gekomen die redelijk frans spreekt). Ik zei dan maar dat ik sigaretten zou bestellen. Welke ? Hoeveel ? Neen, ik zou binnen veertien dagen bestellen, àls zij niet gesloten zouden zijn voor verlof. Ik kreeg dadelijk een aanbod : hij had wel één of twee fardes in de winkel en bestellen moest ik doen op dinsdag want zij gaven hun bestelling door op woensdag (dat wist ik al). Ik heb nog een laatste keer alles uit de kast gehaald om te weten te komen of de winkel zou sluiten voor verlof. En wat ik begreep klonk als : "niet sloten". Op hoop van zegen dan maar ...
In de post stond voor mij een aziatisch persoon die heel weinig nederlands sprak en verder alleen maar engels, wat het meisje aan het loket helemaal niet machtig was. De man vroeg informatie over de verhuisdienst en wou zijn telefoonkaart herladen. Met de verhuisdienst ging het redelijk goed. Het meisje deed onderweg wel nog een poging met "parlez-vous français ?" maar ze kwamen er gezamenlijk toch achter dat de man een echtgenote had die mee moest ondertekenen. Bij de herlaadkaart kwamen ze echter op een punt dat ze mekaar niet meer verstonden. De postbediende zei dat de herlaadkaart niet meer geldig was, de man beweerde dat hij ze kon zien op zijn app. Het gesprek liep helemaal vast en ik ben er dan maar tussen gekomen : "Kan ik helpen ?". De rest van de conversatie heb ik getolkt, tot genoegen van beide partijen. Ze waren heel blij en hebben mij enkele keren wreed bedankt.
Waarom had ik niet zo iemand in de krantenwinkel ?
