TWEEDE BELGISCHE SJAAL-ALARM ... : Koen Crucke op de cover van Humo 3201 !
(Zou die met Kerstmis ook naar Sevilla of Cordoba geweest zijn ? ...)
Gisteren nog vergeten te vertellen : DE SECA IS WEG !
Het gebouw is helemaal afgebroken ... Vorige week was ik er nog gaan tanken. Eén rij pompen was helemaal met linten afgespannen, de winkel was leeg en er liepen daar twee mannen druk te doen in de vrieskou. Vóór mij was er nog een dame aan pomp zes aan het tanken. Ikke dan maar geduldig gewacht tot zij gedaan had en dan ook aan pomp zes getankt. Van zodra ik de slang weer ophing schoten die twee drukke mannen met linten in gang en spanden ook de tweede rij pompen af. Allez, ik kan toch zeggen dat ik er als laatste getankt heb ... ik heb er het licht uitgedaan, zogezegd ...
vrijdag, januari 11, 2002
donderdag, januari 10, 2002
Zij die uit de doden is opgestaan, groet u ! ... Zoveel te vertellen en zo weinig tijd ...
Zaterdag heb ik de Sevilla/Cordoba foto's teruggehaald : ik heb nog nooit zoveel "kunstfoto's" gemaakt in 1 week tijd ! En dan waren er, zoals gewoonlijk, ook de "zwarte gaten" : foto's die ik getrokken heb terwijl het toestelletje nog in mijn jaszak zat ("Verdorie, nu moet ik doordraaien ! Ja, ik zal weer op het knopje gedrukt hebben, zeker ?") Maar die hebben de fotomensen gelukkiglijk niet ontwikkeld. Enfin, een zoveelste fotoalbum dat ik moet opvullen. De foto's heb ik, de fotoalbums heb ik : nu alleen nog de foto's IN de albums krijgen ...
Oh ja ... Zaterdag 5 januari 2002, 10.45 uur, parking Kerk Kortenberg : eerste belgische SJAAL-alarm !!! Even ter verduidelijking ... Twee kerstmissen geleden zagen wij in Valencia nogal veel van die ietwat "chique" sjaals : brede lichtbruine en witte banen met daarin een rode en enkele zwarte strepen waardoor het geheel een stemmige ruit vormt. Wel, in Sevilla en in Cordoba was dit dessin nog steeds (of weer ?) fel in de mode. En er waren niet alleen sjaals in te verkrijgen. Ik heb er ook jasvoeringen van gezien en handschoenen en handtassen en paraplu's en reiscaddy's ... Op sommige momenten kon je geen vijftig meter stappen zonder er eentje tegen te komen. Aan de uitgang van de Mezquita, heeft Els er zelfs "vier op een rij" gezien : vier mensen die naast mekaar op een trapje zaten en alle vier hadden ze zo een sjaal aan. Op den duur maakten we er gewoon een spelletje van : sjaals spotten.
En dan ... maandag ... ben ik door mijn rug gezakt. Dit keer had ik wel de hoofdprijs, moet ik zeggen. 't Is de eerste keer dat ik mijn huisje verkend heb op handen en kniëen ... Maar we komen er stilletjesaan door, denk ik. Liggen en autorijden blijft nog een pijnlijke zaak. En ik voel nu duidelijk dat mijn Dafalgan van deze voormiddag uitgewerkt is. Maar verder moeten we gewoon wat meer op onze tellen passen en dan komt dat wel weer in orde.
Nog even wat aan het Woord van de Week toevoegen, nog een beetje orde op mijn bureau proberen te krijgen en dan ... naar huis ! Want heel lang ga ik het hier niet meer uitzingen, met of zonder pijnstillers ...
Zaterdag heb ik de Sevilla/Cordoba foto's teruggehaald : ik heb nog nooit zoveel "kunstfoto's" gemaakt in 1 week tijd ! En dan waren er, zoals gewoonlijk, ook de "zwarte gaten" : foto's die ik getrokken heb terwijl het toestelletje nog in mijn jaszak zat ("Verdorie, nu moet ik doordraaien ! Ja, ik zal weer op het knopje gedrukt hebben, zeker ?") Maar die hebben de fotomensen gelukkiglijk niet ontwikkeld. Enfin, een zoveelste fotoalbum dat ik moet opvullen. De foto's heb ik, de fotoalbums heb ik : nu alleen nog de foto's IN de albums krijgen ...
Oh ja ... Zaterdag 5 januari 2002, 10.45 uur, parking Kerk Kortenberg : eerste belgische SJAAL-alarm !!! Even ter verduidelijking ... Twee kerstmissen geleden zagen wij in Valencia nogal veel van die ietwat "chique" sjaals : brede lichtbruine en witte banen met daarin een rode en enkele zwarte strepen waardoor het geheel een stemmige ruit vormt. Wel, in Sevilla en in Cordoba was dit dessin nog steeds (of weer ?) fel in de mode. En er waren niet alleen sjaals in te verkrijgen. Ik heb er ook jasvoeringen van gezien en handschoenen en handtassen en paraplu's en reiscaddy's ... Op sommige momenten kon je geen vijftig meter stappen zonder er eentje tegen te komen. Aan de uitgang van de Mezquita, heeft Els er zelfs "vier op een rij" gezien : vier mensen die naast mekaar op een trapje zaten en alle vier hadden ze zo een sjaal aan. Op den duur maakten we er gewoon een spelletje van : sjaals spotten.
En dan ... maandag ... ben ik door mijn rug gezakt. Dit keer had ik wel de hoofdprijs, moet ik zeggen. 't Is de eerste keer dat ik mijn huisje verkend heb op handen en kniëen ... Maar we komen er stilletjesaan door, denk ik. Liggen en autorijden blijft nog een pijnlijke zaak. En ik voel nu duidelijk dat mijn Dafalgan van deze voormiddag uitgewerkt is. Maar verder moeten we gewoon wat meer op onze tellen passen en dan komt dat wel weer in orde.
Nog even wat aan het Woord van de Week toevoegen, nog een beetje orde op mijn bureau proberen te krijgen en dan ... naar huis ! Want heel lang ga ik het hier niet meer uitzingen, met of zonder pijnstillers ...
Abonneren op:
Posts (Atom)