Geeuw ! Ik heb geslapen als een muis in een meelzak ...

Een beetje weinig, weliswaar. Maar dat is de schuld van Jean M. Auel : ik ben vorig weekend begonnen in deel I van De Aardkinderen (De Stam van de Holebeer) en dat is zo spannend en zo goed geschreven dat ik er vannacht om één uur nog in bezig was !

Waarom heb ik verder zo goed geslapen ? Het zou wel eens te maken kunnen hebben met het feit dat ik gisteren mijn bed verhuisd heb ! En dat is op een heel wetenschappelijke manier gebeurd, dank zij mijn kleine broertje die mij komen helpen is. Want mijn nieuwe matras is heel goed maar super zwaar en helemaal onhandelbaar. Onder mijnen alleen krijg ik ze zelfs niet van het bed gesleurd, laat staan dat ik het ganse bed zou kunnen draaien.

Op aandringen van broer, heb ik er zelfs de meter bij gehaald. Zaterdagnacht had ik, met behulp van mijn metsersoog, mijn kussens en mijn eigen persoontje, gemeten en gepast en kwam ik tot de bevinding dat ik mijn bed gerust dwars in de kamer kon zetten. Zo zou ik constant met het venster open kunnen slapen zonder 's nachts een koude tocht op mijn hoofd en schouders te krijgen en zonder het risico te lopen op een nacht eens een gat in mijn hoofd te gaan ... euh ... zitten. Weet je wel, het open venster hangt dan boven het bed en, het is nog niet gebeurd maar het zou wel eens kunnen voorvallen dat ik mij rechtzet en er met mijn hoofd tegenaan knots. Au !

En dus hebben we gemeten en alles goed bedacht voor we het bed draaiden, zodat we geen nutteloze inspanningen moesten doen. Toen het bed dan op zijn definitieve nieuwe plaats stond, heeft broer nog een diepgaandere studie gemaakt : Aan welke kant slaap je ? Aan welke kant stap je uit bed ? Hij kwam zelfs tot de ontdekking dat, als ik het venster openzet, ik "gevangen" zou zitten tussen open venster en bed. Daar had ik zelf niet bij stilgestaan ! Maar, broertje, 't is in orde hoor : zelfs zonder mij in rare bochten te wringen, kan ik er nog altijd tussen door. Als het vliegenraam erin staat, kan het venster verder dichtdraaien dan wij dachten ...

En nu heb ik dus een Hollywood bed ! Het staat in het midden van de kamer en ik kan er helemaal rond wandelen. De kamer lijkt zelfs groter, vind ik. Ik heb heel goed geslapen, zonder last van de tocht, en ik ben vannacht niet verloren gelopen ! Vanochtend heb ik wel wat moeten zoeken eer ik alles bijeen had : mijn handtas, mijn bril, mijn sigaretten, mijn fles water ... Omdat de nachttafeltjes nu een beetje andres staan, ligt dat allemaal wat meer verspreid. 't Is altijd een hele verhuis, als ik ga slapen en als ik opsta. Ik zou misschien al eens kunnen beginnen met mijn sigaretten beneden te laten ...

Enfin : dank u broertje voor uw hulp met raad en daad !

Naar aloude gewoonte ben ik gisteren nog naar Kortenberg geweest. 't Was er kermis en dan is het gebruikelijk dat ik op maandag met zus smoutebollen ga halen die we dan in haar tuin opsmullen, ondertussen lekker roddelend over de recentste gebeurtenissen in het dorp. Schoonbroer serveerde mij er een Vanilla Coke bij ... Speciaal van smaak maar ... heeft niets met Coca Cola meer te maken, natuurlijk !

De tuin in de Oudstrijderslaan ligt er - zoals altijd - prachtig bij ! En als je het mij vraagt is ze veel mooier en aangenamer dan de "modeltuin" van Buur Bricoleur. Ja, ja, mijn zusje heeft ook een BB in de buurt wonen ! Hij doet alles zelf in en om het huis. Maar 't is spijtig genoeg een maniakske. En op de meest onmogelijke tijden wordt de buurt opgeschrikt door het gekerm en gegil van zijn vele electrische toestellen : schaafmachines, slijpmachines, grasmachines, boormachines ... Om nog maar te zwijgen van zijn - voor hem succesvolle - kikkerkweek. Zijn kikkers komen regelmatig op bezoek in de vijver van schoonbroer en dan die kikkerconcerten 's nachts ... !

Maar, 't waren heerlijke smoutebollen en 't was een leuke avond : dank u, zus !

En nog meer goed nieuws : de gemeente is de dode poes komen ophalen ! Dank u gemeente !!!

Dank u, gulle schenker, voor het mooie" cadeautje" op mijn stoep ... !

Vrijdagavond, ging ik de stoep eens inspecteren. Ik kom daar anders nooit maar, omdat de buurvrouw nu gezegd had dat ze wat takken gingen afdoen aan het kapelletje ... Kwestie van het aankomende verkeer een beetje te kunnen zien, als ze de straat willen oprijden ...

En wat ligt er, tussen de maagdenpalm, onder de derde boom vanaan mijn brievenbus te beginnen ? Een dode kat ! 't Beest zag er nog tamelijk ongeschonden uit maar ik had toch niet veel zin om er aan te komen. Ik zou maandag het gemeentehuis bellen om te vragen of ze het kadaver konden komen weghalen ...

Zaterdag zag poes er nog steeds heel uit en ik dacht, misschien droogt ze zo misschien wel mooi uit en komt er niet te veel hinder van. Helaas ! Zondag was poes echter opengemaakt, de darmpjes puilden er een beetje uit, en het hele geval zat vol vliegen. Af en toe kwam er ook een minder aangenaam geurtje langs mijn oprit gewaaid. Ik heb er dan maar javel en dettol over gegoten en gebeden dat het snel maandag zou zijn.

Maar dat was niet met de waard gerekend, natuurlijk : maandagochtend is het gemeentehuis gesloten !!! Ik heb dus pas deze namiddag kunnen bellen. De vriendelijke meneer stelde vast dat "de stoep dus eigendom van de gemeente is" en dat hij het zou doorgeven aan de bevoegde diensten. Ik vermeldde nog dat het corpus al een beetje stonk waarop hij vaststelde : "Het is dus al in staat van ontbinding ?" Ge moogt gerust zijn !

Ik hoop nu maar dat de mensen van de gemeente de dode poes komen halen zijn ... Want ja, erg aangenaam zal het niet zijn om zoiets op te halen. En ze lag in mijn planten ... Is dat dan nog op de eigendom van de gemeente ??? Als ze er nog ligt, kap ik er enkele emmers grond over, nà ! Ik zou anders ook niet weten wat ik ermee moet doen ...

Geen idee wie dat beest in mijn tuin gegooid heeft. Ik ben akkoord dat je het niet moet laten platrijden. Degene die de poes aangereden heeft, zal zeker niet gestopt zijn om ze opzij te leggen. Was het een andere voorbijganger ? Of dank ik dit cadeautje aan mijn lieve buren en kon een telefoontje naar de gemeente er niet af ?

'k Zal het wel nooit te weten komen, denk ik ...