De markt ... stress, stress, stress ...

Aan het groentenkraam kocht ik 1 kilo aardappelen. Toen ik wou betalen, viel mijn stuk van 1 euro in de bak met knoflookknollen. "Leg ze maar allemaal opzij", zei de groentenman. Ik begin de bak met knoflook te ontmantelen en vind mijn stuk van 1 euro. Ik zeg nog : "Als het nu is van 'wat ge aanraakt, moet ge kopen', dan ga ik iets voorhebben". Waarop de groentenman : "Da's niet zo duur, hoor. Maar wat gaat ge er allemaal mee doen ?" Ik betaal en hij zegt nog : "Vergeet ze niet, hé". Ik denk dat hij een grapje maakt over de knoflookknollen, zeg welbedankt en ga naar het broodkraam. Ik heb net koffiekoeken besteld als ik achter mij hoor : "En welke patatjes gaan we vanavond eten ?". De groentenman stond achter mij met mijn kilo aardappelen ... die ik gewoonweg aan zijn kraam had laten liggen !

Een echt marktmens zal ik nooit worden, vrees ik ...

Ups en downs.

Vanmorgen naar de Colruyt geweest. Beetje tegenslag om te beginnen : er was geen druppel witte Martini meer te verkrijgen. Daarna heb ik samen met zus naar de gekleurde macarons gezocht. Maar ik kon ze weer niet vinden en heb het dan maar even gevraagd aan een lieve Colruyt meneer. En jawel, “verse macarons” staan in de frigo. Joepie ! Toen ik uit de frigo kwam merkte ik dat ik de hak van mijn linkerschoen kwijt was. Nog even door de ganse winkel gegaan maar geen hak gevonden, natuurlijk. Jammer. Aan de kassa was het dan weer helemaal “toppie”. Mijn sigaretten waren er en ik heb dus maar vlug weer een voorraadje ingedaan. En ik kon ook nog twee cadeau bonnen verzilveren ! Dat wordt hier altijd maar beter en beter ! Dan kom ik aan de wagen om de boodschappen in te laden en naast mijn autootje vind ik … mijn linker hak !

Mijn dag kan niet meer stuk !