AWOE ! voor de Makro ... De Makro : BOE ! BOE !
(Cois zal blij zijn als hij dit hoort ;-0)
Gisteren dus met Tante Wiske naar de Makro geweest. Bij het binnenkomen ging ik eerst (nog eens) proberen of ik nog een kaart kon krijgen voor op 't werk. De kaarten verdwijnen hier (samen met het personeel) als sneeuw voor de zon ... De inquisitie was daar niks bij vergeleken ! Ik voelde mij dadelijk een echte crimineel : het was net of ik probeerde op een "illegale" manier een Makro-kaart vast te krijgen. De pot op, met hun kaart ! Ik heb Tante Wiske bij de arm genomen en we zijn de winkel binnengestapt.
Eerste stop : de nieuwe "Latin Loovesongs" van Helmut Lotti. We komen aan de CD's en ik zie daar al dadelijk wat we zoeken. Ik pak een CD uit het rek en draai mij om, om hem aan Tante Wiske te tonen ... Glunderend stond zij al met Helmut Lotti in de hand : ze was mij voor !
De broodrooster was geen enkel probleem. We hebben wel een doos opengemaakt om het instructieboekje te kunnen lezen. Gelukkig voldeed dat model aan de voorwaarden (twee boterhammekes kunnen roosteren, hard of zacht, en ze moesten vanzelf omhoogspringen als het roosteren gedaan was) en dus hebben we braafjes die doos, die we zelf opengemaakt hadden, in onze kar gelegd.
Aan het WC papier pak ik een pak van een stuk of twintig rollen (had ik er nog al eens gekocht, ne keer MET en ne keer ZONDER bloemetjes), Tante Wiske neemt een kleiner pak van een ander merk en we doen een "groot" pak keukenrol open om er een pak van 6 voor Tante Wiske uit te halen.
Na nog enkele "kleinere" aankopen, komen we aan het bureaumateriaal waar ik mij dood gezocht heb naar kleefpasta : niet te vinden. De boeken leverden ook al een teleurstelling op : geen nieuwe "Rad des Tijds" en niks anders interessants.
Voor een buxusschaar trokken we de "Gardening" binnen. We hebben er alle mogelijke secateurs en andere scharen zitten bestuderen terwijl achter onze rug doodgewoon een "buxus-schaar" hing !
Een mooie Quartz-klok voor in de keuken ging ook de kar in en na hier en daar nog wat naar kleefpasta (van het merk BUDDY of zo) gezocht te hebben, begaven we ons richting kassa.
Van mijn pak WC papier heb ik afscheid moeten nemen na de uitspraak van de kassierster : "Die worden alleen per zes pakken verkocht." Al de rest mochten we meenemen na er netjes voor betaald te hebben.
Voilà ! En daarom dus : AWOE ! voor de Makro ... De Makro : BOE ! BOE !

Ter compensatie hebben we ons nog eens flink laten gaan bij Botanica, waarna we in de stromende regen de auto uitgeladen hebben op de 34. We kregen er echter terug plezier in toen we de stapel losse CD's gerangschikt hebben in de nieuw aangekochte CD opbergdozen. De klok tikt prachtig in de keuken en de broodrooster wordt warm ! En ik heb Tante Wiske haar sneeuwmanneke (cadeautje van bij Botanica) meegekregen !

Toen ik gisterenavond mijn straat indraaide, stond er links op de stoep een poes. Het was een rosse met mooie witte ringetjes in zijn staart. "Broske !" dacht ik. Maar ik heb zo naar die staart zitten kijken dat ik er niet op gelet heb of hij witte sokjes aanhad ... Ik vond wel dat zijn snoetje veel weg had van Broske ... En hij kéék zo naar mij ... ! ... Maar ja, 't was donker ... Ik was aan het rijden ... Ik heb niet zo lang kunnen kijken ...

... Hij zal waarschijnlijk toch geen witte pootjes gehad hebben ...

En dan nu … een spookverhaaltje bij … het … opstaan … ! Ik weet het, het zou meer effect gehad hebben mocht dit gebeurd zijn voor het slapengaan maar 't is nu eenmaal zo en niet anders.

Ik kom vanochtend op kantoor, zet het alarm af en ga rechtstreeks naar de fax om de binnengekomen faxen uit te zoeken. Nadat ik daar al zeker een minuut bezig ben, hoor ik plots de deur van de bezoekerstoiletten in het slot slaan … !!! … Ik ga kijken in de gang : niets. Ik ga kijken in de toiletten : van één van de toiletten is het deksel dicht … !!! (Nu moet je weten dat Albertooo de toiletten op de volgende manier "poetst" : hij doet deksel en bril omhoog en giet een of ander produkt in de pot. Deksel en bril laat hij omhoog.)
Er warrelt al een heel scenario door mijn hoofd : iemand heeft de nacht doorgebracht in de toiletten (dat is de enige plaats waar de voelers van het alarm niet kunnen detecteren) en nu heeft die gehoord dat het alarm afgezet werd en probeert ie te vluchten. Niet via de voordeur, want daar ben ik bezig. Langs de nooduitgang ? Ik zet mijn zoektocht voort in het donker. De nooduitgang is aan de binnenkant op slot. En vermits er aan de buitenkant geen slot zit, kan hierlangs niemand verdwenen zijn. De damestoiletten : niets. De lege kantoorruimte vooraan : niets.

Tot zover mijn spannende entrée van vandaag : waarschijnlijk heeft er gisteren nog iemand laat gewerkt en heeft die van het toilet gebruik gemaakt vooraleer naar huis te gaan. De deur zal "tegen" gestaan hebben en vanmorgen, door een of ander wonder van de luchtdrukgedragingen, is ze in het slot gevallen doordat ik de voordeur opendeed … Trouwens, wat zou er nu leuk kunnen zijn aan een nachtje op het toilet doorbrengen ?…

Mijn welgemeende verontschuldigingen voor het zwaar verwaarlozen van mijn blogspot ! Maar Maarten heeft mij van tekeningen voorzien en nu krijgt Karapoes even de voorrang ... (ne mens kan niet alles tegelijk doen, nietwaar ?)

Tot later !