Mijn welgemeende excuses aan mijn zusje en haar echtgenoot !!!

Ik heb Lieve gisteren meegesleurd om een Quick te gaan eten. En dan nog wel direct een MAXI Giant menu, mét Chicken-dips en curry saus ! Ik had beter moeten weten, natuurlijk : om "junk" te verteren moet je een maag van gewapend beton hebben ...
De rest van de namiddag is zus er niet goed van geweest, het (zwart) schaap ! Toen we 's avonds thuiskwamen, was ze nog altijd "boertjes" aan het doen ... Ik hoop nu maar dat haar man er vannacht niet te veel last mee gehad heeft (met zus en/of met de boertjes) ...

Dus, zus en Sus : SORRY !!!

Raar ...

Gisteren hoorde ik voor het eerst spreken over "Madame Claude", een gerenomeerde "madam" in Frankrijk. De in Parijs gearresteerde MMD wordt nu namelijk vergeleken met die beruchte Madame Claude. Ik vond er o.a. dit over :

Heidi followed in the Chanel-clad footsteps of Madame Claude, the convent school-educated doyenne of UMMs who, many believe, has never been eclipsed. Operating in the Sixties and Seventies, Claude's girls were the crème de la crème - well-bred, accomplished, beautiful. She selected them as if she were headmistress of Le Rosey, the exclusive Swiss finishing school.

Vandaag geef ik twee van onze franstalige mannen een telefoonnummer van ene Madame Michèle ... (haar achternaam stond op het volgende blad). Ze beginnen allebei te lachen en zeggen : "Da's net zoiets als Madame Claude !"

Zeg nu zelf : is dat raar of is dat raar ... ?

Ransje Pansje Uiltje, die zat eens bij zijn nest.
Toen kwam de regen en dat vond Ransje best.
Toen kwam de storm, en dat stond Ransje niet aan.
En Ransje Pansje Uiltje die is toen ... weggegaan ... ?

KOKEN MET MEUTJE

Breng water aan de kook voor de pasta's.
Haal provencaalse saus uit de vriezer en zet die, met een eetlepel water, in een kom op een matig vuur.
Verhit olie in een pan voor de veggie-burger.
Breek chocolade in stukjes en laat ze smelten in een pannetje op een héél klein vuurtje.
Ondertussen begin je met de mixer de helft van de room te kloppen.

Terwijl de room nog lang niet stijf geklopt is (wat duurt dat lang, zeg !), vertoont de pasta neigingen om lichtjes over te koken. De olie voor de veggie-burger staat te roken en moet vervangen worden. De provencaalse saus spettert nog net niet uit de kom. Over dit alles komt een scherp geurtje van verbrande chocolade aangedreven ... Nu is het zaak om zo snel mogelijk alle vuren lager te zetten en, waar nodig, de pannen van het vuur te nemen. Ondertussen wordt de room toch een ietsje stijver wat maakt dat hij ook gemakkelijker in het rond spat. Met een handdoek, die je op voorhand klaargelegd hebt, kan je echter regelmatig je brillenglazen schoonwissen.

En het wonder voltrekt zich weer als de room op 99 % stijfheid is : de pasta gaat bij de provencaalse saus, de veggie-burger is slechts aan één kant een beetje donkerbruin en in de andere - niet opgeklopte - helft van de room ligt een klomp chocolade omdat de bruine gesmolten heerlijkheid er in één keer bij gegoten werd. Hieraan kan echter verholpen worden door langdurig te roeren, zodat er slechts enkele brokjes chocolade in de chocomousse blijven zitten : net Stracciatella !

Het is nog een heerlijke maaltijd geworden !

Ik heb er vandaag een beetje uit gelegen, naar het schijnt. Al mijn blogs zijn nu echter opnieuw gepost en het zou weer moeten werken.

Met al dat gehos en geloop en papieren in omslagen steken en zo ... ne mens weet soms niet meer waar zijn hoofd staat !

Je kan natuurlijk ten allen tijde klikken op de link hiernaast om De spannende avonturen van K4 in Madagascar mee te beleven ... Maar ik stel voor dat je via de Vakantieverhalen gaat ... Dan kan je de mooie postkaartjes zien die ik van die reis gekregen heb en ... da's dan ook nog een beetje "reklam" voor mij, ziet ge ...

Want binnenkort verschijnt er bij Meutje op de Sofa weer een schitterende tekening van Maarten !


En wat vind je van deze prestatie ?

Foei ! Foei ! Iedereen al een beetje bekomen van die paparrazzi-aanval van vrijdag ?

Maar eerst nog dit ...

Tante Wiske en de "aa vraa"

Vorige week, toen Tante Wiske nog in het hospitaal was, gebeurde het volgende. Ze moest 's nachts een plasje doen en toen ze terug uit de badkamer kwam, zag ze op de gang een oude vrouw rondlopen. Tante Wiske kroop terug in bed en hield het deurgat verder in 't oog. Ja, daar was die oude vrouw weer. Oei ! Plots kwam die oude vrouw binnen in Tante Wiske's kamer ! Tante Wiske dacht nog even : dat is (dat andere) Wiske van in het bed naast mij dat eens gaan wandelen is. Maar toen ze naar het bed naast zich keek, zag ze het andere Wiske daar vredig liggen slapen. De oude vrouw kreeg waarschijnlijk ook in de mot dat beide bedden in de kamer bezet waren en ze ging terug de gang op. Even later zag Tante Wiske de oude vrouw nog in de kamer naast de hare binnengaan. Toen heeft ze de verpleegster gebeld, die de kamerdeur van de beide Wiskes dichtdeed en naar de oude vrouw op zoek ging.

Op zich is dat al een beetje een "fantastisch" verhaal, niet ? Maar weet je wat er nog fantastischer is aan dit verhaal ? Tante Wiske is 85 en ze had het steeds maar over die "oude vrouw" ... !!!




En dan heb ik dit weekend mogen vaststellen dat tuinieren en journalistje spelen NIET samengaan !
Maandag wou ik even langs gaan bij Walter. Ik kwam langs Botanica en zag dat die open waren. Goed zo, ik had een en ander nodig. Maar eerst naar Walter, dus. Die was niet thuis en ik heb zijn verjaardagskaartje maar gewoon in zijn bus gestoken. En dan, op naar Botanica ! Ik heb mijn aankopen beperkt tot een hele grote zak potgrond en "3 in 1" voor mijn ... euh ... groene vlakte die ooit eens gazon was. Ik doe de koffer van mijn bolleke open, teneinde die zak terreau er in te zetten ... !!! ... Zie ik daar een dozijn pompoenplantjes in mijn koffer staan ... !!! ...

Wat was er gebeurd ? Zaterdagnamiddag was ik, voor de extra editie van De Juiste Kaart, mijn laatste interview bij Walter gaan afnemen. Ik zou dat dan bij Lieve in mijn ganse artikel inpassen en het hele geval naar Kozze Eindredacteur sturen. 't Moest allemaal rap gaan, want de extra editie moet volgend weekend al verschijnen. Toen ik bij Walter wegging, heeft die mij een dozijn pompoenplantjes meegegeven vanwege overweldigend pompoenpittenzaaisucces. Daar hij net uit de States terugkwam hadden ze een ganse week droog gestaan en "ik moest ze wel dadelijk water geven als ik thuis kwam, hoor !"

Maar ja, ik was zaterdag dus dadelijk naar Lieve gereden - die deadline, weet je wel ? Ik heb daar mijn artikel klaargestoomd en doorgestuurd. Zondag heb ik gans "mijnen boven" gedaan en bijgevolg heb ik de ontdekking van de pompoenplantjes dus pas maandagnamiddag gedaan. Geloof het of niet : de plantjes zagen er nog heel goed uit. Maandagnamiddag heb ik dan een stuk proper gemaakt in de tuin en ik heb de pompoenplantjes een permanente thuis gegeven.

Na "Meutje en haar gevederde vriendjes" en "Meutje kijkt omhoog" volgt hier binnenkort misschien wel "Meutje ziet pompoenen groeien" ...