Zo, Donald is weg ... Hopelijk heeft hij ondertussen een mooie vijver gevonden en is hij niet naar de eendenhemel vertrokken.
Gisterenochtend ging ik iets uit de auto halen. Oeps ! Daar zat een eend achter de auto ! Zo een wilde, weet ge wel, met een groene kop. En toen ik dichterbij kwam ging ze naar de straat toe. Aai ! Dat kunnen we niet hebben, nietwaar ? Vooral omdat ze er niet al te briljant uitzag : een beetje "scruffy", helemaal niet alert ... Ze ging met kleine kwaakjes gewoon een beetje verder weg van mij.
Ik terug gauw naar binnen, wat brood snijden om een broodspoor te leggen van aan de auto naar de achterkant van de tuin. Geen avans, jong ! De eend bleef gewoon achter de auto zitten.
Broer ging mij straks komen halen voor een Makrootje, dus Skypte ik hem : "Pazzop als ge straks langs komt ! Er zit een eend op de oprit. Probeer ze naar de achterkant van de tuin te jagen."
Terwijl ik op broer wachtte, bedacht ik een andere strategie : met mijn laarzen aan maakte ik een "omtrekkende" beweging. 't Is te zeggen, van aan de voordeur ging ik, via het kapelletje, de straat op naar de oprit, in de hoop zelf de eend naar achter te kunnen jagen. Helaas ! Toen ik op de oprit aankwam was er geen eend te bespeuren.
Een tijdje later werd op de terrasdeur geklopt : broer was gearriveerd, hij had de eend in het gras aan de veldkant zien zitten en het was hem gelukt om de eend tot achteraan in de tuin te jagen. Nu maakte de eend een "omtrekkende" beweging en ging naar de kant van het bosje. Broer mankeerde niet en raapte mijn broodkruimelspoor bijeen om het voor de eend te gooien. Het beestje had precies honger want het pikte gretig naar de gevallen broodkruimels.
Broer en ik gingen gezellig samen naar de Makro en toen we thuis kwamen zat eend er nog altijd. Ze zag er nog niet veel frisser uit en we hadden ook al gemerkt dat haar ene oog wit was ... Zag er niet goed uit, dus. Ik had geen brood meer maar broer maakte wat beschuit nat en verkruimelde die voor de eend, terwijl ik hem een schotel met water bracht.
De rest van de namiddag heeft eend - die broer ondertussen Donald gedoopt had - aan de "bosjeskant" van het huis doorgebracht : veel drinken en de geweekte beschuit opeten die ik hem af en toe nog toegooide. Maar verder zat er niet veel leven in, vond ik.
Toen begon het te gieten en vond ik Donald achteraan in de tuin, zittend met zijn kop in de klimop en de rest van zijn eendenlijf in de regen. Man, man, man ... dat was een treurig zicht ... Maar wat kon ik doen ? Ik was al gaan zoeken bij Vogelbescherming : die willen blijkbaar alleen maar gewonde roofvogels. Dierenbescherming ... Vogelopvangcentrum ... Nergens vond ik een link "Ik heb een zieke eend gevonden !"
Maar toen de regen voorbij was kwam er precies schot in de zaak : Donald begon zijn veren te verzorgen, zijn vleugels uit te slaan, hij pikte naar het gras, dronk nog wat en liep al wat dapperder rond ! Dat "wit" aan zijn oog was ook weg. Misschien was dat wel een beschermvliesje dat hij er eerder zelf over getrokken had ?
Rond negen uur 's avonds, toen ik mijn PC ging uitzetten, zat hij nog naast de drinkbak die ik er voor hem gezet had. Maar een goed kwartier laten was hij verdwenen. En vanmorgen kon ik hem ook nergens meer bespeuren ...
Toen ik deze namiddag thuiskwam van kantoor heb ik een grondige inspectie gehouden van de tuin en : geen Donald meer ! Ook op de straat zag ik geen aangereden eend. Oef !
Ik hoop dus dat hij - misschien wel ergens in de buurt ? - een gezellige vijver gevonden heeft.