donderdag, mei 12, 2005

... Inderdaad ... Nu is het wel heeeeeeeel lang geleden ...

Er gebeurt wel vanalles met mij, leuke en minder leuke dingen. Maar ik vind het allemaal niet interessant meer. Zeker niet om hier op te schrijven ... Hoe zou dat toch komen, dokter ?

Wel, ik denk dat ik een beetje gedeprimeerd ben, een beetje burn-out heb ... Ik laat alles zomaar wat gebeuren, zeker ? Op kantoor is het al helemaal niet meer leuk de laatste weken. Dus heb ik wijselijk besloten om "uit te treden" en alleen nog in den vleze aanwezig te zijn. En voor de rest : allemaal DE POT OP !!!

Zo ... dat lucht op ! En nu het zonnetje ook nog schijnt, gaat het precies al een beetje beter ! Dus ... En, Pierre, wat valt er zoal voor in de Coige ?

Wel ... Zaterdagavond ben ik (nog maar eens) door mijn rugje gevallen. (Lap ! Dat begint hier al goed !) Ik wou gewoon een paar schoenen van een stoel nemen en TSJAK ! Daar stond ik dan : niets kon ik nog bewegen. Ik heb zo een kwartiertje uitgeprobeerd hoe ik terug in gang kon geraken, sukkelde tot in de keuken om medicijnen te nemen, ben verder de trap op gekropen en heb mij in bed laten vallen. Weer UIT dat bed geraken, dat was het grootste probleem. Verder kon ik mij tamelijk voortbewegen, zolang ik mijn bovenlijf maar in een hoek van 90 graden hield ten opzichte van mijn benen.

Van de zondag heb ik niet veel gezien : af en toe naar toilet, even wat medicijn nemen en verder terug het bed in ... Zaterdag had ik wijselijk De Da Vinci Code (Dan Brown) mee naar boven genomen. Wel, maandagmiddag had ik dat boek uit. Goed boek, trouwens. En dan ben ik aan El Negro en Ik (Gouden Uil 2005) begonnen. En dat was dinsdagochtend uitgelezen. Ook niet slecht.

Maandagnamiddag is de dokter eens komen kijken "of ik wel goed bezig was". Dinsdag is broertje dan met mij rondgereden : naar de apotheker, naar de bank centjes halen en naar de dokter om mijn achterstallige schuld in de bus te gaan steken. Want ik had maandag maar 25 EURO in huis en een huisbezoek kost tegenwoordig 29 EURO !!!

Sinds woensdag speel ik nu de Wandelende Jood op kantoor. Ik mag niet te lang blijven zitten want het is ab-so-luut geen elegant zicht om mij dan terug op gang te zien komen ...

En met al die ambras, zou ik het GROTE NIEUWS nog vergeten : maandagvoormiddag werd Femke geboren ! Weer een bloem van een (achter?)nichtje voor de Meut. En ze heeft zelfs al een eigen fotoalbum ! Ga het eens bekijken bij www.bambolino.be. Zoeken op Femke/090505. (met dank aan Tante Lief voor de informatie)

Ik kan niet wachten om de schat eens goed te kunnen knuffelen ... Allez rug, werk eens een beetje mee ...