woensdag, februari 05, 2003

En nog vergeten te vertellen ...

Maandagavond maak ik de brievenbus leeg ... : NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN !!!!! "Bofrost komt bij u langs op 13 februari" ! Grrrmmbll !

Ik had tegen de meneer (niet mijn reguliere Bofrost-man) op 24 januari gezegd dat hij nu maar pas terug moest komen tegen eind maart en dat ik al 125 keer gevraagd had om slechts alle twee maanden te komen. "Ja, ja" verzekerde hij mij, "Nu zit het juist in de computer hoor !"

NIET DUS !!!

Wel, toen pakte ik mijn pennetje, en toen zette ik een streep door 13 februari, en toen pakte ik mijn dikke stift, en toen schreef ik op het kaartje "EIND MAART AUB" ... en toen heb ik het ganse boeltje naar Bofrost gefaxt ! Nè !

'k Ben ne keer curieus ...
Nog vergeten te vertellen ... HGE774 heeft weer toegeslagen !!!

Had ik al verteld over HGE774 ? Dat is namelijk een mono-volume wagen waarvan de nummerplaat in mijn geheugen gegrift staat omdat hij, vóór nieuwjaar nog, drie dagen na mekaar de onmogelijkste stoten uithaalde op de baan, terwijl ik er met open mond naar zat te kijken.

Zijn specialiteiten ?
- Voorbijsteken in bochten waar je ab-so-luut niet kan zien of er tegenliggers aankomen.
- 70km/uur rijden waar je maar 50 mag doen, waar kinderen op de bus staan te wachten, waar andere auto's graag van hun oprit zouden rijden om zich ook in het verkeer te begeven en waar rechts uit de zijstraten auto's kunnen komen die dan vanzelfsprekend voorrang hebben.
- Voorbijsteken op kruispunten.
- Op stoepen rijden.

Vanmorgen was het dus ook weer zover. Picture this : een straat in de bebouwde kom (= 50km/uur) waar twee auto's net langs mekaar kunnen rijden, de straat is bijlange nog niet sneeuwvrij en 't is aan het sneeuwen. Voor ons rijdt een reuzenkraan van Vranckx. Daarachter een personenwagen, dan komt mijn bolleke en dan ... HGE774 ! Akkoord, Vranckx deed (nog) geen 50km/u want hij was net uit een zijstraat gekomen. De personenwagen en ikzelf, wij houden serieus afstand van onze voorganger vanwege gladde wegenisomstandigheden. Mijn mono-volume vriend echter, van wie ik tot dan toe de nummerplaat nog niet had kunnen identificeren, zit serieus dicht in mijn derrière. En plots kon hij het niet meer uithouden : de tegenliggers waren volgens hem nog ver genoeg verwijderd, hij geeft gas en steekt onze mini-file voorbij !

Een beetje verder ziet hij dat hij voor het rode licht gaat moeten stoppen, dus schiet hij in een zijweggetje (vormt een driehoekige bushalte in de hoek van het kruispunt), na eerst nog enkele tientallen meters op het andere rijvak gereden te hebben. Zo komt hij langs de andere kant op het kruispunt (de kant waar het groen is als het voor ons rood is, begrijp je ?) en kan hij alsnog het kruispunt op rijden.

Wel, dat vind ik allemaal NIET gepermitteerd, zie !!! (daar gaat mijn bloeddruk weer !)

En ik ben ervan overtuigd dat de bestuurder van HGE774 zichzelf een "goede" chauffeur vindt ...





Gisteren zijn we in de sneeuwstorm met de collega's gaan eten in Het Fonduehuisje in Leuven. Spannend op de baan, lekker en gezellig in het restaurant ! 's Nachts was de baan echter terug vrij en ben ik zonder problemen thuis geraakt. Vanmorgen ben ik natuurlijk héél moe-moe-moe ...

En dan sta ik op, zet het venster open en zie dat de straat helemaal wit is ! Plaatselijk hebben wij hier het geluk dat het niet vriest. Er passeert dus een sneeuwbui, alles ziet wit, maar een half uurtje later wordt dat alweer een papje. Er passeert weer een sneeuwbui, alles wordt weer wit en alles wordt weer een papje. Het is nu half negen en ik heb al twee "papjes" meegemaakt. Ik hoop dat de sneeuwvoorraad tegen vanavond opgebruikt is en dat ze hierboven niet vergeten kolen op hun kacheltje te doen, zodat het niet begint te vriezen. De Bodemkundige Dienst van België belooft in elk geval al dat het boven het vriespunt zal blijven ... Houen zo, jongens !

Ik ben hier geraakt aan 30km/uur. In de Coige heb ik mij heel goed aan mijn stuur moeten vasthouden. In Moorsel en Sterrebeek kon ik dan weer de normale 50km/uur rijden. Maar in Zaventem was het weer prijs : langzaam maar zeker, was de boodschap. Toen ik aan de verkeerslichten wou vertrekken, sloegen mijn wielen efkes door ... Maar ik zit hier nu toch, zonder kleerscheuren, achter mijn bureautje.

Zoals gezegd ben ik alleen maar moe-moe-moe ... En ik heb ook al mogen constateren dat mijn amerikaanse vrienden helemaal NIET geïnteresseerd zijn in het feit dat ik niet kan faktureren omdat zij (weer) 't één en 't ander niet ge-upload hebben. Pffff ... ! Weet ge wat ?

Sloppel !

maandag, februari 03, 2003

Zaterdag zat uw Meutje lichtjes ingesneeuwd in de Coige. Ik heb mij 's namiddags dan maar een Bailey's ingeschonken en ben "Katty-wafeltjes" beginnen bakken.

De vorige wafeltjes (recept uit mijn kookboek - je weet wel die "zachte", die helemaal bros en krokant uit het wafelijzer kwamen), had ik voor de vogeltjes gestrooid. Kwam er een meesje op de voederplank zitten, pikte ze eens in de wafeltjes en vloog ze zomaar weg ! Zonder een stukje mee te nemen ! Ik ben er gauw nog wat graantjes gaan tussen strooien en een beetje later had ik gelukkiglijk terug volk in het vogelrestaurant ...

Welnu, de Katty-wafeltjes heb ik vandaag mee naar kantoor gebracht. Het was een mooie stapel, al zeg ik het zelf. En vóór de middag was de ganse stapel al verdwenen ! Ik zal nog maar wat bloem gaan kopen, zeker ?