Ik denk dat het vandaag bij Securitas een soort "snelheids"-dag is. Of anders hebben die vanmorgen allemaal atoomalarm gekregen ? ...

Eerst in de Zavelstraat (in Sterrebeek : bebouwde kom - 50 km/uur) komt daar zo, op mijn baanvak maar van de andere kant komende, een Securitas camion met zogezegd "metalliek geld" door de bocht gescheerd, aan alles behalve 50 per uur, nadat hij net twee personenwagens was voorbijgestoken. Gelukkig reed ik maar 50 en kon ik mij een beetje inhouden om die gehaaste chauffeur ongehinderd zijn weg te laten vervolgen.

Dan, aan het einde van de Zavelstraat waar ik voorrang heb, komt er een personenwagentje van Securitas uit de "sluipweg" die parallel aan de autostrade loopt, vliegt over de haaientanden, vlak voor mijn neus en verdwijnt aan een serieuze snelheid in de verte. Gelukkig reed ik daar maar 40 meer en kon ik alles dichtslaan (vooral mijn remmen dan en ietsje later misschien ook nog iets anders ?). Ik heb geclaxonneerd gelijk zot. Ge moet niet vragen hoe ik mij verschoten had want, ten eerste : ik claxonneer eigenlijk NOOIT ; ten tweede "gelijk zot", inderdaad : want toen ik toeterde was die auto al meer dan honderd meter vóór mij. Ik weet niet of hij het nog gehoord heeft. En, ten derde ... aan het volgende licht ben ik galant door het oranje gereden omdat ik er nog altijd niet bij was met mijn gedachten en mijn knieën nog altijd wat knikten ...

Misschien zitten ze bij Securitas achter op schema en moeten ze zich vandaag haasten om nog al de oude frankskes uit de weg te krijgen ?

Waarmee we bij deze dan afscheidnemen van Frank, Mark, Louis, Florijn ... en een hartelijk WELKOM toewensen aan EURO ! Ik ben eens benieuwd of we daar met de volgende kaartavond nu rekening mee gaan houden en, inplaats van punten te geven aan Mark en Frank, onze twee Euro's (Euro1 en Euro2 ? Euro-in-Vooraanzicht en Euro-op-zijn-Kant ? Euro V en Euro C ? Euro Bos en Euro Spar ? ...) in het klassement gaan opnemen. Ja, en dan valt heel dat klassement in duigen, natuurlijk !

En dan nu : verder met het stukje van de dag ...

Wat mij betreft is de puzzel die ik gisteren begonnen ben AF ! Ik zit alleen nog met een kleine tweehonderd stukjes ... LUCHT ! Bijna-wit-blauw, iets-meer-blauw-dan-wit-blauw, licht-licht-blauw, gewoon-licht-blauw, iets-donkerder-blauw, nog-een-beetje-donkerder-blauw ... Dit is niet prettig meer ! En dan, wat DOE ik nu met die puzzel ? Een mogelijkheid is : hem laten liggen op één helft van de tafel en aan een nieuwe beginnen op de andere helft. Maar dat moet er dan wel eentje van 1000 stukjes zijn want voor een grotere heb ik er geen plaats.

Dan heeft ne mens eens leuke hobby's, komt daar niets dan STRESS bijkijken ... !

Heeft het gestormd vannacht ? Ik weet het niet want ik lag in ... de badkamer, natuurlijk ! Ik ga daar wel mee moeten oppassen, denk ik. Bij het minste zuchtje wind denk ik al "Storm !" en blijf ik beneden slapen ... Stel u bijvoorbeeld eens voor : het wordt lente, mooi weer (sorry, ik weet dat ik nu heel veel van uw voorstellingsvermogen verlang !) ... Maar dus, stel het wordt lente, er hipt een duifje over het dak, de musjes trippelen ook over de dakpannetjes ... Wel, het gevaar bestaat dat ik dan OOK ga denken : "Help ! Aardbeving ! Ik zal maar beneden gaan slapen ...". Ik zal nog wel zien hoe ik hier uit geraak ...

Ondertussen : het is voorgevallen ! Gisteren ben ik tot half twaalf (23.30 !!!) opgebleven ! En dat kwam niet door de wind of de regen maar : IK BEN AAN EEN PUZZEL BEGONNEN ! Een kleintje weliswaar (eentje van 1000 stukjes) maar dat is om te oefenen, om warm te lopen voor het grotere werk. Ik weet nochtans hoe verslavend puzzelen kan zijn. Ik heb er vroeger ook menig uurtje nachtrust voor gelaten, om "nog snel dat éne stukje van die boot/dat huis/die bloem/die auto te vinden en dan ga ik slapen".

Chôôô ... ! Misschien is dat wel de oplossing voor het "te badkamer of niet te badkamer" probleem : NIET meer gaan slapen, gewoon de ganse nacht blijven puzzelen !

Geen nieuws van het thuisfront ...

Gisteren (dinsdag, verlofdag !) met een klein hartje en de radio vollen bak in mijn living doorgebracht, ondertussen wat kruiskessteek doende, wat kruiswoordraadsels invullende, wat boeken lezende, een stukske etende ... Geeuw ! ... Zoooo saaaaaaaai ... !
Voor alle zekerheid - en omdat alles toch klaarstond - heb ik vannacht nog maar eens in de badkamer geslapen. Of het gestormd heeft weet ik niet. Maar ik slaap daar echt wel goed, zulle ! Ik kan misschien een badkamer laten installeren in de slaapkamer, het bad en de lavabo's beneden laten uitbreken en definitief mijn bed in de badkamer zetten ?
Vandaag vond ik mijn draai niet op kantoor : de "close" zit eraan te komen maar ik heb nog niet alle nodige informatie en kan er dus niet volle gaas tegenaan gaan. Langs de andere kant komt er hier van overal tegelijk weer andere informatie binnen, vragen om hulp/inlichtingen, problemen die (zogezegd wel maar eigenlijk toch) niet opgelost worden ... Een hele wirwar dat het niet mooi meer is !
Morgen beter, zeg ik maar ...

Vrijdagavond in het naar huis rijden zag de lucht er in het westen verschrikkelijk uit : het leek wel of het einde van de wereld nabij was ! Donkergrijze wolken stapelden zich op en over dat alles lag een donkerrozerode vurige gloed ... Brrrrrr ... ! En ja, 't moest er dan van komen, nietwaar ? Vrijdagnacht : storm en dus maar in de badkamer gaan slapen. 't Is te zeggen : ik heb daar enkele uurtjes liggen liggen. Tot ik geobsedeerd werd door het stof dat mogelijk in het tapijt zou zitten. Tegen elf uur voelde ik (zàg ik bijna) de stofdeeltjes mijn ademhalingsorganen binnendringen. Ik heb dan maar de badkamer leeggemaakt en heb het tapijt grondig gestofzuigd ... en daarna heb ik geslapen "als een muis in een meelzak" !

Zaterdagmorgen : Frank Deboosere was weer de leukste op de radio. Hij vertelde vrolijk over de te verwachten stormen en dat je "er de positieve dingen van moest zien" : opklaringen, regenbogen, dramatische wolken. Waarop Somers : "Ah ja, mijn dak is weg maar ik zie toch een schone regenboog !". En dat weer zou nog wel enkele dagen aanhouden. Goed, als we het op voorhand weten, kunnen we onze voorzorgen nemen, nietwaar ? Ik heb dus voor een tweede maal de badkamer gestofzuigd en er alles klaargezet : een lamp, mijn bedje en mijn donsdeken. Zo, laat maar komen, dat rotweer !

Zaterdagnamiddag was het al serieus menens. Dat varieerde van een stralende lentezon tot een sneeuwstorm waardoor ik de horizon niet meer kon zien. Radio volle bak, licht aan en, omdat dat nog niet echt erg hielp, een flesje wijn gekraakt. Dat flesje heeft de avond niet meer kunnen navertellen. Toch heb ik zonder problemen mijn slaapkamer gevonden en heb ik tot zondagochtend geslapen "als een muis ..." ..., juist.

Zondagochtend kondigde zich aan als een schitterende, zonnige dag ! Ik werd wakker met een lichte hoofdpijn waarvan ik de oorzaak niet zo dadelijk kon determineren : was het van de wijn of was het gewoon de hoofdpijn die ik al de ganse week had ? Ik zou het vlug te weten komen want, met dit stralende weer besloot ik 's morgens mijn wekelijkse Coige wandelingetje te doen (in plaats van na de middag). Wie weet welk weer het deze namiddag zou worden ? Terug thuis van de wandeling was de hoofdpijn nog niet beter. QED : 't was nog een uitloper van de hoofdpijn waar ik al de ganse week mee rondliep ! Ah jaaaaaa ! Want een kater lost op met een flinke wandeling. Allez, dat was vroeger toch zo. Zouden de katers ondertussen ... immuun geworden zijn ?

Zondagavond heb ik weer met een gerust gemoed in mijn bed in de slaapkamer geslapen. Nu maak ik de bedenking : zou dat misschien komen omdat in de badkamer alles klaarstaat voor als het te erg mocht stormen ? Ge weet wel, zoals : als je een paraplu bij hebt regent het zeker niet !

Allemaal goed en wel, maar het is daar toch een beetje krap nu hoor, om mij 's morgens klaar te maken ...