FOTO'S !

Jodelie ! Jodelie, jodelie !

Wat was dat ??? Man, man, man ! Toen ik gisterenavond in Sterrebeek kwam, zette de stortvlaag zich plots in alle hevigheid door. Geen steek zag je meer voor ogen ! In de Coige kwam het bruine modderwater reeds vervaarlijk van de velden afgestroomd, zodat iedereen al wat meer naar het midden van de straat ging rijden. Zoals bij de vorige fikse bui, heb ik ook deze keer wijselijk de brievenbusgang uitgesteld. Toch droop mijn haar toen ik de voordeur achter mij dichtsloeg en heb ik even gevreesd voor mijn daim schoenen (vanmorgen zagen ze al veel beter uit, dank u).

Nadat ik afgedroogd was en andere kleren aanhad heb ik, door de vensters weliswaar, de straat nog eens aanschouwd : flashback ! 't Zag er bijna weer uit zoals jaaaren geleden, toen ik zeeziek geworden was in de auto en, met mijn schoenen onder de arm, tot aan de knieën in het water, blootsvoets uit mijn wagen stapte om naar binnen te gaan. Langs beide kanten van de straat kolkte het water door de onzichtbare en niet meer toereikende goten. Alleen in het midden was op sommige plaatsen nog een metertje of twee van het wegdek zichtbaar. Helaas ! Geen enkele wagen die er een kilometertje trager om reed ... !

Toen het na een uurtje ophield met regenen, verdween de moddervloed even snel als ze opgekomen was : de riolen in de Coige doen blijkbaar goed hun werk !

En dan ... ben ik even door de tuin gelopen en ... heb ik sigarettenas op de antennes van een slak laten vallen ... en die was blijkbaar nog warm want ik hoorde iets knetteren en die slak lag daar te kronkelen dat het niet mooi meer was ... "Dat had ik niet moeten doen", was mijn spontane reactie. Ik heb het diertje uit zijn lijden geholpen door het snel in de emmer met dodelijke "potion" te gooien ... Weet ge wat ? Binnenkort zitten mijn tuin en mijn huisje van boven tot onder vol slakken en ga ik ze laten doen ! Ik kan het verdorie niet meer over mijn hart krijgen, die beestjes pijn te doen ... Ziet ge mij dan al bezig met mijn nieuwe huisdiertjes ? "Tututut, niet op straat, zulle ! 't Is daar veel te gevaarlijk !" en " Wat ? Zijn de salviaatjes al op ? Wacht, 'k zal er snel nieuwe planten." ...

En wat wordt dan de volgende stap ? Dat ik de spinnen in mijn huisje namen ga geven ? Waarom niet, eigenlijk ? Michèle had wel een huisspin die ze Jonathan noemde !

... Zucht ... ! ... Ik ben écht niet gemaakt voor deze harde wereld ...

Kom tot inkeer ! ... Het einde van de wereld is nabij ...

Zo ziet het er nu tenminste uit : de lucht heeft een onbestemde grauwe kleur, er is constant gerommel (nu eens veraf, dan weer dichterbij), er beweegt bijna geen blaadje aan de bomen en er hangt een drukkende vochtige warmte over het land.

Ik wil maar zeggen, zo is het in mijn boek 'De Drakentroon' ook gekomen, hé. Eerst was het gewoon mooi weer, maar dan blééf het mooi weer, en op den duur werd het droog en heet, het ene na het andere (plant, dier, mens) ging dood. En nu zijn alle duivels losgebarsten : figuurlijk in verschrikkelijke onweders, en letterlijk onder de vorm van rare creaturen die mensen in de grond trekken en zo ... Zeg niet dat ik niet verwittigd heb hé !

Ik moet 's avonds misschien niet meer in dat boek lezen, kwestie van een beetje meer uitgerust wakker te worden ?

Daarom ben ik in een klein boekje begonnen dat ik eens bij De Slegte gekocht heb : "Humour 1900" van Jean-Claude Carrière. Het gaat over humor van rond de eeuwwisseling. 't Is iets plezant en soms staan er echte pareltjes in waarvan ik vind dat ze in het Woord van de Week passen.

Bijna vergeten ...

In de nacht van zaterdag op zondag heb ik Sint-Niklaas onveilig gemaakt ! Een van onze verkopers had mij een nieuwe job bezorgd waar ik dadelijk moest starten. Maar daarvoor moest ik in Sint-Niklaas gaan slapen. Ik kreeg daar namelijk een appartement van mijn nieuwe werk. Er is heel wat over en weer geloop geweest in Sint-Niklaas, maar daar ben ik het meeste van vergeten. Ik werd 's anderendaags heel vroeg wakker en stond al klaar toen de verkoper mij kwam halen om naar het nieuwe werk te vertrekken. Hij was verbaasd te zien dat ik zo vroeg klaar stond. Later bleek echter dat ik mij niet gewassen had ! Maar ik heb eens gesnuffeld en ik stonk niet. Dat was dus O.K. Wat ik wel opmerkte, was dat mijn schoenen vuil waren. Maar dat kon ik op de weersomstandigheden schuiven.

Waar mijn nieuwe werk ergens is weet ik nog altijd niet. Ik heb met die verkoper rondgereden, rondgereden ... Onderweg hebben we nog een terrasje gedaan ... Blijft dus de vraag : waarom moest ik een appartement nemen in Sint-Niklaas ?

Vandaag gaan we ons door de wereld voortbewegen zoals de egeltjes de liefde bedrijven : heel voorzichtig ... !

Ik heb nog 't één en 't ander zitten verhuizen in de tuin, waaronder een schouwpot van 80 cm hoog. En eigenlijk was dat een beetje boven mijn krachten ... Daarom zal ik nu proberen mijn ruggetje wat te ontzien. Ik heb de schouwpot eerst afgewassen, en dan heb ik er enkele vetplantjes bovenop gezet, waar de slakken nogal verzot op zijn. Ha ! Eens zien of ze zo hoog kunnen klimmen, de snoodaards ! Die vetplantjes zijn echt wel mijn experimenteer gevalletjes. Eerst had ik er dennennaalden rond gestrooid : toch zat er na enkele dagen alweer een slak in ! Dan heb ik in de potjes zelf koffie gestrooid : dat was heel effectief, zolang het niet begon te stortregenen en de koffie met de zondvloed verdween. En nu staan ze dus op 80 cm van de grond : een slak kan lekkere hapjes naar 't schijnt maar vanop een halve meter ver ruiken ... 'k Ben eens benieuwd !

Zondagochtend heb ik mijn bolleke gepoetst EN in de wax gezet. Blinken dat 'em doet, jongens ! Maar ik heb dan ook serieus gefrot, mag ik wel zeggen. Daarna heb ik de ganse dag nog buiten gezeten en gelegen. 't Was echter niet altijd even rustig, spijt het mij te zeggen : Buur Bunker besloot om van twee tot drie zijn gras af te rijden ... :-( Ik zal mij toch eens moeten bevragen bij de gemeente, of hij bijvoorbeeld meer belasting betaald dan de andere mensen, of zo. Ah jaaaa ! Waarom mag hij anders 'meer' dan de andere inwoners van de gemeente ? Vroeger had hij nog een electrische grasmaaier. Die maakte niet zo veel lawaai. Maar nu heeft hij een machine op benzine. Zo eentje die je in gang moet trekken en die hij dan vrolijk op "ralenti" laat draaien, telkens hij de volle bak moet leegmaken. En hij moet ook ergens een "vuile" kant hebben, geloof ik. Want zo te horen was het niet steeds alleen maar gras dat hij afreed. En ik kan het weten ! Waar is de tijd dat ik, met het grasmachientje van de Oudstrijderslaan, vrolijk door mijn onkruid reed : knisper, knetter, kraak ... !

Enfin, dat was dus een uurtje op de tanden bijten, ondertussen de walkman op het hoofd met daarin de fan-tas-ti-sche CD die Kozze Eindredacteur voor Meutje samengesteld heeft ! Allemaal muziek uit mijn tijd (de oude doos ?) die ik zo graag hoor. Bij een wedstrijd "Ken uw Meut", haalt Frank zeker de eerste prijs !

Onze Webmastster heeft mij een leuke kaleidoscoop doorgestuurd. Ze kan er uuuuuren naar kijken, zegt ze zelf. Ik zal er voor haar eens een échte maken, zie. Ik herinner mij nog dat ik vroeger zo een kijkbuis had met pareltjes erin. Je moest eraan draaien en dan kreeg je telkens een ander beeld. Mits een kleine voorstudie en wat doorgedreven geknutsel, moet dat te doen zijn ...