maandag, november 22, 2010

Zaterdagnacht om 2 uur zijn de laatste kaarters vertrokken. Om 4 uur had ik uitgeborsteld en alles weer op zijn plaats gezet.
Aangezien ik nog enkele dagen niet moet werken, was het plan als volgt : zondag NIETS doen ! Geen zondagse klusjes (boven swifferen), geen afwas ... Maar de goden hebben er weer anders over beslist.
Zondagmiddag bleek dat ik vanwege mijn rug niet zo goed kon zitten. Na een beetje onverrichter zake rondgelopen te hebben, dacht ik : allez, ik zal de glazen al maar afwassen. En jawel, van 't een komt het ander. De ganse afwas heeft eraan moeten geloven. En ik heb boven geswifferd. En ik heb nog een donkere was gedaan.
Mijn rugje is perfect in orde. Ik heb namelijk gemerkt dat ik mij veel beter voel als ik in beweging blijf. Ik weet het ... Dat ne mens zo oud moet worden om een beetje "verstand" te krijgen ... Zucht ...

Nog een curieus detail. Vanmorgen ging ik iets in de garage in de vuilbak gooien. Toen ik daar aankwam kreeg ik echter natte tenen ... :-O
Ik was al bang dat er iets met de wasmachine misgelopen was. Ah jaaaaa, vorige week hadden ze maar weer eens het water afgesloten zonder te verwittigen. De leidingen zaten vol lucht en vorige week deed mijn wasmachine héél raar.
Maar neen, het slootje water kwam uit mijn kleine drankkoelkastje. Ik was mij mentaal al aan 't voorbereiden op een nieuw koelkastje. Dit antiek gevalletje heb ik tenslotte al 40 jaar. Cois heeft dat bij Krefel gekocht voor ons moeder, nog vóór Lieve en Cois getrouwd zijn. Reken maar uit.
Bij nadere controle bleek echter het ontdooien-knopje ingedrukt te zijn. Wie dat knopje ingedrukt heeft weet ik niet. Maar : welbedankt mysterieuze knopjesdrukker ! 't Was inderdaad nodig dat mijn koelkastje weer eens ontdooid werd. :-D

dinsdag, oktober 26, 2010

Achterbuur heeft zijn houtstapel weggenomen van de afsluiting. Nu ga ik Martijn de Steenmaarter misschien niet meer terugzien ? En zijn alle muisjes nu ook opgeschrikt ? Maar ik heb toch wat entertainement gehad bij het verwijderen van de houtblokken ;-) Toen het hout opgestapeld werd, wankelde de afsluiting eigenlijk al een beetje. Nu, met het wegnemen van het hout, ging de ganse aflsuiting tegen de grond. Sorbonne, de hond van de achterburen, had dadelijk de ontsnappingsmogelijkheid gespot en kwam mijn tuin exploreren. Ikke ? Ik kon mij daar niet mee bezighouden, nietwaar ? Ik was koken-eten aan 't spelen. Ah jaaaaa ... Vanaf morgen moet ik gaan werken ! Dus hebben de houtblokverwijderaars er echt wel hun werk mee gehad om Sorbonne te vangen en terug in de tuin van de buurman te krijgen. Dat was best wel grappig.
Ondertussen heb ik gevulde paprika's en witloof met gehakt klaargemaakt. Kan ik de rest van de week van leven. Alleen mag ik niet vergeten om zaterdag boodschappen te doen. Want maandag zullen de winkels gesloten zijn, natuurlijk ...

woensdag, maart 24, 2010

Ziezo, ik heb mijn PMD vandaag even uitgelaten ... Ondertussen staat hij weer braafjes in de garage.
Zoals enkele keren per jaar, had ik vanmiddag mijn autootje volgeladen met mijn kattebakzakken vol PMD. 't Was weer een hele hoop want het is een lange winter geweest. En in de winter kan ik moeilijk uit de garage vanwege dat de poort dan winterdicht gemaakt is.
Mijn vriend van het containerpark wist mij echter te vertellen dat we vanaf nu onze PMD ook in blauwe zakken moeten aanbieden in het containerpark. Ah jaaaaa, het moet opbrengen, hé. Ik ben dus maar onverrichter zake terug naar huis gegaan en heb de PMD weer in de garage gezet.
Dan denkt ne mens dattem goe bezig is ... Neen, gij ! Als ge zelf wat kunt uitsparen, zijt ge NIET goed bezig. Betalen zult gij ! Bijvoorbeeld ook, als ge minder electriciteit probeert te verbruiken : nog méér betalen zult gij !
Dat begin ik nu beetje bij beetje te begrijpen. Ja, ik weet het : het verstand komt niet voor de jaren ... Zucht ...
Miljaarde ! ... Ik was net naar Delhaize geweest om een broodje te kopen (bakker was gesloten op het middaguur, niet aan gedacht). En nu pas realizeer ik mij dat ik geen blauwe zakken meegebracht heb !
O.K., nu ben ik ECHT héél viesgezind ...