zaterdag, mei 13, 2006

Mezennestje in Diependaalse Brievenbus (vervolg van woensdag 3, donderdag 4, vrijdag 5 en woensdag 10 mei 2006)

Vrijdagavond berichtje gekregen van Broer : hij is een beetje ongerust ... Het is nu al een hele tijd geleden dat hij nog een meesje op het nest zag zitten ! Omwille van hun privacy, gaat hij niet zo dikwijls kijken. Daar zal het dus niet aan liggen.

Maar alle dagen komen er wel kinderen spelen op broer's oprit. En, nu hangt er dat briefje op de bus voor de postbode ... Hopelijk zijn de kinderen net zo begrijpend als de postbode en laten ze het nestje met rust ...

(wordt hopelijk vervolgd ...)

woensdag, mei 10, 2006

Mezennestje in Diependaalse Brievenbus (vervolg van woensdag 3, donderdag 4 en vrijdag 5 mei 2006)

Onze reporter ter plaatse heeft een nieuwe foto gemaakt van het mezennestje in de Diependaalse brievenbus. Het evolueert iedere dag ! (http://www.geocities.com/meutje/fotos6.html)

Broer kon nu acht eitjes zien liggen in het nestje. En ... er is een kamertje bijgemaakt ... !!!

Broer zegt : "Moet je nu zien: een holletje met eitjes en een holletje ernaast… deze morgen nog maar 1, deze avond 2 holletjes …". Inderdaad, kijk goed naar de foto van 9 mei : links zie je de eitjes liggen. In de rechterhelft van de foto zie je nog een grote witte vlek. Dat is het tweede "putje".

We hebben al de wildste gissingen gemaakt. Broer denkt : "Das voor de bijzit zeker! ;-))". Andere mogelijkheden die spontaan in mij opkomen :
- er gaan nog eitjes komen, vandaar een "tweede" nestje,
- het tweede holletje is voor als de vogeltjes uit het ei gekomen zijn,
- dit tweede nestje zal ondervehuurd worden aan een ander koppel mezen ?

Het is een feit dat de koolmezen in de Diependaalse brievenbus in een luxe-positie zitten : in een nestkastje zou het geen waar zijn om er nog een kamertje bij te maken ... :-)))))

Als iemand de oplossing van dit mysterie kent, gelieve het mij dan dringend te laten weten ! Ik ben wreed curieus ...

maandag, mei 08, 2006

Zo ... Ik heb een eerste dagje "werken in de tuin" overleefd ...

Nou, dagje ... Drie uurtjes ben ik zaterdag bezig geweest. En overleefd ... ? Alles doet zo'n pijn ... ! Maar dat zal wel overgaan, zeker ?

Zaterdagochtend, na de boodschappen, ben ik begonnen met een stukje van de haag af te scheren. Dat was echt wel nodig. Ik kon niet meer over de haag kijken om te zien of er auto's aankwamen en dat heeft mij vorige week enkele keren het zweet in de handen doen staan, toen ik van de oprit wou rijden ...

Ik had mij eigenlijk al voorgenomen om slechts de eerste drie, vier meter aan de straatkant af te scheren. De rest zou later volgen. Wellicht zou ik hiervoor een tuinman moeten vragen. Wel, mocht ik mij niet voorgenomen hebben om het bij die drie, vier meter te laten, dan heeft mijn Engelbewaarder er anders wel voor gezorgd.

Jawel, dames en heren, het wordt een jaarlijkse gewoonte : Meutje heeft ook deze keer met de haagschaar weer dwars door de verlengdraad geknipt ! Alleen was het dit keer een beetje drastischer. Vroeger knipte ik de draad door op een metertje of twee van het verlangdraaduiteinde. Dan gooide ik het kleine stukje draad weg en zette ik de stekker weer aan het lange stuk. Deze keer heb ik de draad echter knots in het midden geraakt. Bijgevolg heb ik nu een stuk draad van ongeveer twaalf meter en een ander stuk van ongeveer acht meter.

Ik zal nu dus twee nieuwe stekkers moeten kopen, een mannetje en een vrouwtje. Zo krijg ik weer twee volwaardige verlengdraden die ik aan mekaar zal moeten koppelen om met de schaar in de buurt van het kapelletje te geraken. Dus, je ziet het : het wordt hoog tijd dat ik mij een tuinman aanschaf. Al was het alleen maar om op verlengdraden te besparen.

Verder heb ik zaterdag nog wat onkruid van tussen de stenen gewied en de stoep heeft al een eerste opharkbeurt gekregen. Oh ja, en ik heb het gras afgereden. Allez, gras ... Ik bedoel eigenlijk dat "groen" dat achter het huis groeit ...

Drie uurtjes bezig geweest en ik moet toegeven dat alles er toch al een beetje ordelijker uitziet. Dat ik nu dikke vingers heb, dat mijn armen van mijn lijf vallen en dat er een stok door mijn ruggengraat steekt, dat was te verwachten. Het enige dat ik daartegen kan doen is ... volgend weekend terug de tuin induiken, natuurlijk !

Er is nog zoveel te doen. Ik zal mij zeker niet vervelen ... !