Gisteren voelde ik mij eigenlijk niet zo avontuurlijk. Maar … soms kan dat zo opkomen, nietwaar ?

Om zes uur kom ik uit de zoning aan de Leuvensesteenweg en daar staat het verkeer stil. Kalm blijven is de boodschap, naar huis rijden zal vandaag wat langer duren dan anders …

In Sterrebeek arriveer ik uiteindelijk in de Zavelstraat en daar staat het verkeer stil. Ah jaaaaaa : de Tramlaan ligt open.

Het duurt echter zó lang eer het mijn beurt is om door het groen de Tramlaan over te steken, dat ik op het laatste moment beslis : ik rij naar huis langs Tervuren ! Ik neem de Tramlaan in de verkeerde richting en vind het straatje linksaf dat mij naar Tervuren zou moeten brengen.

Noteer dat ik dit al verschillende keren geprobeerd heb, toen ik mijn belastingbrief wou gaan binnenbrengen. Het is mij echter nog nooit écht vlot gelukt om op die manier naar Tervuren te rijden … En deze keer had ik zelfs de zon niet om mij te oriënteren !

Dus rijd ik, en rijd ik, en ik zie ergens Wezembeek, en ik rijd, en ik rijd … Bijna NIETS kwam mij bekend voor : sinds vorig jaar (2 jaar geleden ?) hebben ze daar ontelbare ronde punten aangelegd.

Aan een extra large rondpunt, met een hele resem auto’s achter mij, moet ik nogal snel beslissen en ik kies voor Kraainem. Maar naarmate ik in die richting de verkeersstroom volg, begint het mij te dagen : dit is heel erg fout !

Doch we blijven kalm. Aan het volgende kruispunt met verkeerslichten, beslis ik te « doen alsof ik weet wat ik aan het doen ben » en sla geroutineerd rechtsaf. Een eindje in die straat maak ik een U-bocht en begeef mij terug naar het kruispunt, waar ik terugkeer naar Wezembeek. Ja ja, die gemeente moet goed geboerd hebben de laatste tijd : ik moet er over het ene rondpunt na het andere en zie nog steeds geen « bekende » dingen rondom mij.

Tot eindelijk … eindelijk … in de verte toch de « grote bocht » verschijnt ! Al mijn avontuurlijke reizen door Wezembeek en omstreken zijn tot nu toe steeds geëindigd aan de « grote bocht ». Een beetje daarna kom ik dan terecht op de Mechelse Steenweg en ken ik de weg naar het museum van Tervuren.

Aan de Tervuurse steenweg had ik nog het schitterende idee om tot aan het grote rondpunt (!) te rijden, want ik zag het niet zitten om, met mijn ogen dicht, die drukke steenweg in de « andere » richting op te rijden. Na een rondje op de ronde-punten-molen, zat ik in de juiste richting en begaf mij richting Leefdaal.

Aan de Vier Winden dacht ik nog even in te slaan om langs Moorsel in de Coige te belanden maar ik stond verkeerd voorgesorteerd en heb dan maar mijn neus gevolgd, verder langs de Tervuurse steenweg, richting Kruisstraat.

En, ja hoor ! Om enkele minuten na zeven uur kon ik mijn huisje binnenstappen … Heb ik toch mooi 1 uur lol, leut en avontuur gehad !

… Ik weet het ! Nu is het wel heel lang geleden, niet ? Maar ik heb het dan ook zo drukdrukdrukdrukdruk …

Vorige week bijvoorbeeld nog : een ganse week verlof ! Een ganse week met zus het land afgeschuimd, o.a. op zoek naar breiwol. En weet je wat ? Breiwolwinkels BESTAAN NIET MEER !

Nu vraag je je misschien af waarom ik zo plots breiwol nodig heb ? Wel, omdat er bij Katty en Wim een tweeling zit aan te komen, verdorie ! En dat ik daar nog niets over geschreven heb … Hoe is het mogelijk ???

Ja, ja ! Meutje gaat weer eens groottante worden. En deze keer zomaar van twee bengels tegelijk. Dat het bengels zullen zijn, daar ben ik nu al van overtuigd. De « onderste » is namelijk een dwarsligger. Letterlijk EN figuurlijk ! Katty en Wim weten al wel welk geslacht de baby heeft die bovenaan ligt (dat mogen wij natuurlijk nog niet weten !). Maar van de wringer die onderaan ligt, kon tot nu toe nog niet vastgesteld worden of het een « hij » of een « zij » is … Dat belooft !

Katty is nu al enkele weken serieus aan het rusten. Het zou ideaal zijn, mochten ze het met hun drietjes nog twee weekjes uithouden. Dan hoeven ze voor de geboorte niet naar een ander hospitaal te verhuizen. Dus : « Volhouden, mannen !!! »

Dat geeft mij dan ook nog wat meer tijd om sokjes te breien. Ik heb al drie paar klaar. Mijn probleem is echter dat ik niet weet of ik de goeie maat heb. Babies zijn klein, akkoord. En die zullen dan wel kleine voetjes hebben … Maar hoe klein juist ? Katty en Wim moeten maar eens aan Rudolf vragen of hij, bij een volgende echo, de voetjes eens extra wil meten. Dan weet ik tenminste of ik goed bezig ben.

Meer feestelijk nieuws : op 31 juli trouwen Hilde en Peter ! PROFICIAT !!! Maar dat brengt mij in de volgende benarde situatie : wat ga ik aantrekken ? Ik heb een kleerkast vol met « geklede » … euh … kleren, waarvan ik er veel zelfs nog nooit aangehad heb ! De vraag is echter : kan ik er nog in ? Ik denk dat NU het moment aangebroken is om eens rustig maar toch weloverwogen aan een dieet te denken …

Wat staat er nog meer op de agenda ? Op 11 april zijn Paula en Jos 40 jaar getrouwd !!! Joepie ! Nog feest ! Maar … dat betekent wel dat het dieet niet langer uitgesteld kan worden !!!

Ge ziet het, mijn agenda geraakt aardig vol met allemaal leuke dingen. En ondertussen hou ik mij ook nog bezig met allemaal leuke dingen, zoals daar zijn : sokjes breien en, vanaf volgende week, mijn atelier reorganiseren !!! Want maandag ga ik met Ann naar Ikea om Ivar en Billi rekken te halen. En dan is er geen weg meer terug : die moeten dan in mekaar gezet en gevuld worden !

Ik weet alleen niet goed HOE ik dat in mijn kleine overvolle huisje ga kunnen verwezenlijken …