donderdag, oktober 11, 2001

Ik ben gisterenavond gaan buurten bij Tante Wiske. Via Lieve had ik een "seintje" gekregen dat het tijd werd dat ik haar nog eens ging opzoeken ...
Eerst hebben we afgesproken wanneer we nu naar Hoeilaart zullen gaan. Ik had mijn kaartenboek mee (gekocht tijdens een van mijn therapie-sessies in de Makro - volgens Cois zal ik zo goed als zeker verloren rijden !) en ik denk dat ik binnen veertien dagen de weg naar Margriet wel zal vinden. Daar ik mijn kruiskessteekwerk niet bij had, hebben we er verder lekker op los gekletst en daarna hebben we T.V. gekeken. In het nieuws lieten ze zien dat er nu overal foto's verspreid worden van "de" terroristen zodat ook de gewone burger aan het zoeken kan slaan. De opper-baardmans met zijn handdoek op zijn kop stond er ook tussen. En plots zegt Tante Wiske : "Willen wij nu eens bellen om te zeggen dat we hem gezien hebben ?". Giechelend besloten we dat hij wel eens bij de mannen kon geweest zijn die deze week haar put komen leegmaken waren ...
Daarna was het tijd voor "Familie" en hier deed zich weer dat bijzondere fenomeen voor ... Wellicht heb ik een jaar of zes geleden eens enkele afleveringen gezien van deze soap. Ik kan er mij in elk geval niets meer van herinneren. En terwijl wij aan het kijken waren kreeg ik af en toe wat uitleg van Tante Wiske (hij heeft iemand van een rots geduwd, die heeft zijn gezicht helemaal verband, "zij" was vroeger met "hem" ...). Reeds aan het eerste reklameblok had ik de indruk dat ik het ganse verhaal zo goed als van A tot Z gevolgd had. Jaren geleden gebeurde hetzelfde bij Tante Fanny : tijdens het kijken naar iets "Mooi en meedogenloos"-achtig, kreeg ik af en toe wat uitleg en het was net of ik al mijn ganse leven naar die serie gekeken had ! Chapeau voor de makers van die soaps, zou ik zo zeggen !
Bij Familie gingen ze gisteren dan het verband van Bartje zijn herwerkte gezicht halen. Natuurlijk eindigde de episode met drie starende verblufte gezichten en kreeg je van de "nieuwe" Bart niets te zien, wat op een kordate "Verdomme !" van Tante Wiske onthaald werd. Wordt zoiets niet "klantenbinding" genoemd ... ?

dinsdag, oktober 09, 2001

Gisteren de ganse dag gaan shoppen met mijn zus ...
En, wat heeft die maandag "Leuvenen" hen opgeleverd, Pierre ?
Een CD met Brass-band muziek, het vierde boek van Heugenis (oef ! ik dacht al dat ik dat nergens zou vinden), een mooie pull (met de hand te wassen, maar dat heb ik ervoor over), plastic "ijsblokjes" in de vorm van zeevruchten (zoals de Guilian pralines), een zeepverdeler met daarin 2 pinguins die ronddobberen op een blauwe zee (cool !), een magneet vermomd als potje met gekleurde pasta spirelli's erin en een Pinocchio magneet. Bij thuiskomst bleek Pinocchio niet meer op een magneet te zitten (zoiets overkomt mij wel vaker ...) maar ik had nog enkele magneten liggen en ik heb er dus zelf eentje tegenaan geplakt. Zo vond ik dan nog een visje uit brooddeeg dat met een nieuwjaar eens aan mijn geschenkje hing. Dat heb ik dan ook maar op een magneet gekleefd. Mijn dampkap ziet er nu veel vrolijker uit.
Verder zijn de twee shoppende dames op tijd en stond gestopt om iets te gaan drinken en hebben we 's middags heerlijke vol-au-vent en stoofvlees gegeten bij onze vrienden van het Breugelhof.
's Avonds heb ik genoteerd hoe ik een mouwloze pull kan breien : beginnen met 8 à 10 cm omgekeerde ribbel, verdergaan met recht-averecht, alleen in het midden twee of drie steken averecht-recht of ribbel, aan de mouwsgaten minderen en al of niet een rolkraagje opzetten. We hadden dat eens serieus bestudeerd in de C&A en volgens mij kan ik dat gemakkelijk zelf maken. Daarna heb ik mij nog geamuseerd met het ineenknutselen van die twee extra magneten en heb ik nog wat postuurekes en kaarsjes herschikt op mijn overvolle kasten en tafels.
Voilà, sè ! Meer moet dat niet zijn ...
Met dank aan mijn zus voor een schit-te-rend dagje "therapie" ... !

En nog meer goed nieuws :
Het franse Madagascar-dagboek is af !
Cois ziet het zitten om het vlaamse en het franse dagboek in een boekje te gieten !
Gisterenochtend was er op kantoor groooooote paniek (instructor ziek) en ... ik heb mij daar niets van moeten aantrekken (ah neeeeeen, ik was er niet !) ... !
Nog gisteren hebben er hier blijkbaar virussen (of vijf ? of zes ?) rondgevlogen dat het niet mooi meer was en ... ik heb er geen last van gehad (ah neeeeeen, zoals gezegd : ik was er niet !) ... !
En vanochtend krijg ik een rondvraag om tegen eindejaar naar het verre zuiden te gaan !!!

Mooi, 't leven is mooi !