Habemus Kakam ! ... Sorry, ik geef even wat uitleg ...

Gans de week ben ik er niet al te best aan toe geweest vanwege een verschrikkelijke valling, mét verlies van hersenen nog wel. Hetgeen er 's morgens uit mijn neus en keel kwam, kan niet anders geweest zijn dan stukken van mijn brein die er via mijn sinussen vanonder probeerden te muizen.

Het gevolg hiervan (in mijn slaap slik ik die smurrie ook in), en van de medicijnen die ik de ganse week geslikt heb, was dat mijn intestinale "ik" geheel ontregeld was. Met andere woorden, gans de week was het "Big Meut, no Kak".

Vandaag is daar gelukkiglijk een einde aan gekomen. Vandaar dus : Habemus Kakam !!!

Hoe ik dat bewerkstelligd heb ? Geen idee. Ik heb een beetje vanalles geprobeerd : lekker vettig gegeten (croque-monsieur gebakken in olijfolie), een half flesje wijn voor het slapengaan ...

Mijn mooie sliding van gisterenavond zit er misschien ook voor iets tussen ... Sorry, ik geef weer even wat uitleg ...

Gisterenavond kom ik langs de voordeur binnen. In de hall ter hoogte van de trap, nog met mijn handen vol (handtas, plastic zak met vuurvaste schotel, medicijntasje, sleutels), wil ik afslaan naar mijn atelier om mijn PC aan te zetten. Mijn rechtervoet wil echter naar de keuken en schuift rechtdoor.

Ik ben dan verder geschoven, gestruikeld, gestroempfeld ... En toen ik weer bij mijn positieven kwam, stond ik naast mijn PC, in het atelier ! Ik was overal tegenaan gebotst maar toch netjes overeind gebleven ! Mijn rug heeft het grootste deel van die capriolen opgevangen, vrees ik. Dat kon ik vanmorgen voelen toen ik, iets minder gezwind dan gewoonlijk, uit mijn bed kroop.

Al bij al heb ik toch maar weer een "ongewoon" weekje overleefd ... Bedankt, Engelbewaarder !!!