23 juni 2004 : en storm waait over het Vlaanderenland ...

't Was niet mooi om zien, gedurende de dag op kantoor : de ganse dag passeerden er verschrikkelijke wind- en regenvlagen. Met een erwt in mijn gat ging ik 's avonds naar huis : wat zou ik vinden in de Coige ?

Wel, dat viel héél goed mee ! De meeste planten in de tuin lagen plat tegen de grond. Overal lagen takken en takjes. Op het terras had 1 tuinstoel een wandelingetje gemaakt van enkele metertjes. En alleen de kamerplanten die ik buitengezet had waren allemaal omgevallen. Ah jaaaa ! Dat zijn KAMERplanten, die zijn dat gure weer niet gewoon, hé !

En, 't is niet om te stoefen maar het WCrolletjesvliegenraam hing, helemaal intact, vrolijk voor de terrasdeur rond te vliegen ! Ook de uiltjes hadden flink stand gehouden. Maar voor alle zekerheid heb ik de kleine toch maar een trapje lager gezet.

Ik heb de kamerplanten samen in een hoekje gezet en dacht nog het terras af te borstelen want dat lag vol met de keitjes uit de potten en overal lagen ook dennenaalden en takjes ... Maar, omdat de storm toch nog niet voorbij was, besloot ik het borstelen nog een dagje uit te stellen.

Ik heb een 7 minuten-zakje Pasta met Spinacchio klaargemaakt en mij een grote porto uitgeschonken. Zou ik vannacht in de badkamer gaan slapen ? Na de pasta en de grote porto, volgde nog een kleine porto en om tien uur vond ik het helemaal niet meer nodig mij in de badkamer te installeren. Ik kroop in bed, trok een kussen over mijn rechteroor en heb verder gelezen in Jane Austen's "Sense and Sensibility".

Na een goede nachtrust, ging ik vanochtend nog eens het terras controleren : alles stond nog mooi op zijn plaats maar ik heb wel even het WCrolletjesvliegenraam moeten ontwarren. En ... op het ganse terras was geen steentje, geen takje, geen dennenaaldje meer te vinden. De wind had alles mooi weggeveegd !

Dank u, meneer De Wind !!!