Met de tik-vink loopt het de spuigaten uit ...

Waarom die vink zo tegen mijn ruiten opvliegt, daarover zijn de meningen verdeeld. Kozze dacht dus dat de vink een rivaal zag in zijn eigen spiegelbeeld. Grote zus ziet het romantischer. Ze heeft het mij gisteren met een krakend stemmetje (maar het gaat alweer beter met haar, dank u) uit de doeken gedaan : die vink heeft geen partner, hij meent in zijn spiegelbeeld een bevallig soortgenootje ter herkennen en dat wil hij versieren ...

't Kan allemaal wel zijn maar nu denk ik toch dat ik moet ingrijpen ... Toen ik gisterenavond thuiskwam, zat de vink op het raamkozijn van het venster van de bureau. Hij zag er goed uit, moet ik zeggen. Maar dan kreeg ik de ruiten zelf in het oog ... ! Van boven tot onder besmeurd, bespikkeld ... Het raamkozijn en de vensterbank helemaal ondergesch*** ! Ik ben dadelijk het keukenvenster gaan inspecteren en, ja hoor ! Daar was het hetzelfde liedje : besmeurd van boven tot onder en beneden alles vol troep ! Waaruit ik concludeerde dat Vinkje gisteren druk bezig geweest moet zijn. Volgens mij moet hij er minstens een snavelbreukje aan overgehouden hebben ...

En dan vraag ik mij nog iets af ... Als het hier om een boze vink gaat, spuwt dat beestje dan, of zo ? Waarom zitten de ruiten anders van boven tot onder vol met witte strepen en vegen ? Of, als we het hier hebben over een "eenzame" vink : zit die gewoon mijn ruiten op te vrijen ... ?

Proefondervindelijk ben ik buiten zelf eens in de ruiten gaan kijken. Daar waar geen gordijnen hangen (= daar waar de vink zo te keer gegaan is), zie je jezelf inderdaad heel goed weerspiegeld in het vensterglas. Om de vink dus toch enigszins te kalmeren, heb ik de gordijnen in de bureau maar weer helemaal gesloten. Zo heeft hij maar één venster meer waar hij zich druk in kan maken : de keukenvenster. Aan de ene achterdeur is de gordijn steeds gesloten en aan de andere achterdeur heeft hij niet zo dadelijk een vensterbank om even op uit te rusten.

Ik bedoel maar, ik moet toch IETS doen, niet ? Binnenkort komt er inderdaad een bevallig vinkenwijfje opdagen en dan zit meneer daar, uitgeput, helemaal verslodderd, misschien wel met een gebroken snaveltje ! Hoe wil je dat hij dan nog de versiertoer opgaat ? Er staat er in mijn vogelboekje ook helemaal niets over agressieve vinken. Integendeel, ze zeggen dat vinken heel sociale vogels zijn, die dikwijls in groep samenwonen. Zit ik daar nu met een vink met gedragsproblemen ? Ik weet het niet meer, hoor ...

Oh ja, toen ik buiten aan de ruiten ging kijken, heb ik de dode zanglijster teruggevonden. "Iemand" moet gedacht hebben : "Mmmm, lekkere hapjes !" en is er veertjes beginnen uitplukken. Maar de eerlijke vinder heeft het blijkbaar snel opgegeven want het is bij die enkele uitgerukte pluimpjes gebleven. Waarschijnlijk omdat de maaltijd toch niet meer zo vers was ...

... Mannen, kinderen en dieren ... Niks als last mee ... ! En ik heb soms al zoveel problemen met mijn eigen zelve ...

Vanmorgen stond er een besuikerd bolleke voor mijn garage ... Van aprilse grillen gesproken ! En de sneeuw plakte zo goed ... Ik heb er verdorie spijt van dat ik niet eerst een sneeuwmanneke gemaakt heb, alvorens te vertrekken. Ne mens zou toch echt ruimte moeten laten voor wat meer kinderlijk plezier in dat stomme gejaagde leven, niet ?

En dan nu ... "Een Diep Droevig DierenVerhaal !" ... Zo eentje waarvan Wim Oosterlinck van StuBru in tranen zou uitbarsten ...

Ik kom gisterenavond thuis en ik hoor "tik, tik, tik ..." tegen het keukenraam. Kijk, en ik weet niet hoe dat komt maar bij mij tikt er NOOIT een roodborstje tegen het raam ... ! Neen hoor, dat roodborstje zit daar altijd maar braafjes op de voederplank of in de bomen. 't Zijn altijd dieren van een ander pluimage die aan mijn raam komen tikken. Zoals - jaaaaren geleden - die fazant, die de siliconen van tussen de ruit en het vensterraam kwam pikken ... Ter informatie : die kauwgom die ik er in de plaats gestoken heb, die zit er nog altijd, hoor ! Maar dit helemaal terzijde ...

Ik hoorde gisterenavond dus "tik, tik, tik ..." tegen het keukenraam. Het was een prachtig vinkje (roestbruin met een grijs kraagje) dat steeds maar tegen het raam opvloog. Ik heb dat vogeltje uitgelegd dat het niet binnen kon : binnen was voor de mensen, buiten was voor de vogeltjes. Helaas had hij mij niet goed begrepen want hij bleef maar proberen, aan elke ruit van de benedenverdieping. "Tik, tik, tik ..." En ik er telkens achter om hem proberen diets te maken dat het toch niets uithaalde ... Tot ik aan de achterdeur naar beneden keek, hoe het vinkje daar op adem zat te komen en een nieuwe aanval op de ruiten aan het voorbereiden was. Wat lag daar, op het tuinpadje aan de achterdeur ? Een ... vogel ... ! Zijn witte buik met stippen maakte dat ik dadelijk ben gaan opzoeken van welke familie hij was : 't was een zanglijster ! Dood ! Geen pluimpje dat er nog aan bewoog ... !

Dat was teveel voor de Meut. Ik heb dadelijk naar Merelbeke gebeld voor morele bijstand. Kozze Frank kon mij echter alleen maar aanhoren, veel practische hulp kon hij mij niet bieden ... Integendeel, ik kreeg nog te horen dat het slechter ging met onze grote zus en dat ze flink ziek onder de wol lag ... Wel vertelde Kozze mij dat die tik-vink waarschijnlijk zichzelf aan het bestrijden was : hij zag zichzelf weerspiegeld in de ruit, dacht dat er zich een 'andere' vink op zijn terrein wou begeven en viel aan ... ! En de zanglijster kon ik eventueel eens gaan oppakken : als het hoofdje opzij zou bungelen, dan was ik zeker dat het nekje gebroken was en dat ze echt dood was ...

Om van dit alles te bekomen, heb ik mij een glaasje wijn moeten inschenken ... Ik heb nog even de bedenking gemaakt dat ik de lijster zou kunnen begraven. Maar ik heb ze maar laten liggen : er dwalen genoeg gegadigden door de tuin ... En, ja hoor ! Vanmorgen was de zanglijster verdwenen ...

Gisteren kreeg ik dus weer maar eens de bevestiging dat het geen goed idee is om de vensters te kuisen : de vogeltjes vliegen zich ertegen te pletter of ze zien er spoken in ... Voor de Coige blijft het vensters kuisen dus beperkt tot twee keer per jaar ...

En dan ... GOED NIEUWS !!! Meutje heeft eindelijk al haar boeken geïnventariseerd ! 't Zijn er iets meer dan 700 en ik heb ze allemaal in een spreadsheet gezet : eerst volgens de plaats waar ze in de kasten staan en dan alfabetisch gesorteerd op de naam van de schrijver. Als ik wil kan ik "boekerijtje" beginnen spelen ... Maar eerst ga ik lekker nog een pak boeken bijkopen met mijn cadeaubonnen van de Fnac !!!