maandag, mei 23, 2005

Zaterdag was ik in Merelbeke. Wij gingen 's avonds naar De Toverdoos in Gent voor de vernissage van enkele kunstwerken van Kozzinneke Hilde en enkele collega-artiesten. 't Waren mooie werken, de receptie was goed georganiseerd met lekkere hapjes en drankjes en het was een leuke avond.

Ik bleef natuurlijk in Merelbeke logeren. Ten dien einde had grote zus mij vorige woensdag nog gebeld : zij zouden zondagochtend meegaan op een dauwtrip van Natuurpunt. Mocht ik interesse hebben, dan moest ik dat even zeggen want er moest ingeschreven worden voor een ontbijt met koffiekoeken. Dat betekende ook dat we moesten opstaan om 4 uur voor een wandeling van vijf tot acht. Maar ik mocht ook blijven uitslapen, hoor ! Geen probleem.

Woensdagavond antwoordde ik zus dat ik maar gewoon in bed zou blijven liggen. Maar het idee van die dauwtrip bleef in mijn hoofd rondspoken. En donderdagochtend heb ik toch maar even naar Merelbeke gebeld : of de koeken al besteld waren ? Neen ? O.K. Zet mij dan maar bij op het lijstje !

En ben ik nu even blij dat ik "ja" gezegd heb ! 't Was wel even op de tanden bijten, zondagmorgen om vier uur ... Maar de wandeling was zeker de moeite waard ! Er waren een stuk of 25 deelnemers. Samen met enkele natuurgidsen trokken we door Zevergem. Regelmatig bleven we staan om naar de ontwakende vogels te luisteren. Prachtig ! En gedurende de ganse wandeling kregen we uitleg van de gidsen, over van alles en nog wat.

't Werd even spannend toen we langs een watertje aan het strompelen waren. De dame voor mij zakte tot aan de kuiten in de modder en ik bleef er met mijn hand in een "pinnekesdraad" hangen. Om acht uur werden we dan ontvangen in één van de vervallen gebouwtjes op het domein van graaf de Hemptinne voor een ontbijt met koeken, koffie en chocomelk. Neen, het was niet de graaf die het ontbijt verzorgde. Eén van de natuurgidsen woont namelijk op dat domein. Terwijl wij van de natuur aan het genieten waren, had zijn echtgenote in een bijgebouw alles voor het ontbijt in gereedheid gebracht.

Een piekfijne organisatie, een schitterende wandeling met veel uitleg, allemaal toffe mensen die in het bos doodstil stonden te luisteren en te kijken naar de wielewaal, de koekoek, de zanglijster, de bosuil ... (te veel om op te noemen !) ... Meer moest dat niet zijn !

Ik heb mij nu voorgenomen om zelf eens regelmatig een dauwtrip te doen in de omgeving van mijn huisje : natuur genoeg en de beestjes zal ik zelf wel allemaal ontdekken !

Zoals vanochtend, bijvoorbeeld ... Ik stond mijn glaasje melk te drinken en zag door het keukenraam dat er "iets" op de voederplank van de rotte appeltjes aan het smullen was. Tiens, wat zou dat voor een vogeltje zijn ? En 't zit zo stilletjes ... ? Ah neen, verdorie ! Dat was helemaal geen vogeltje : het was een muisje !!! Hoe die akrobaat op die voederplank geraakt is, ben ik even gaan onderzoeken voor ik naar kantoor vertrok. Waarschijnlijk kruipt de muis in een boompje waarvan de piepdunne takjes tot tegen de voederplank hangen. Tenzij het Super-Klim-Muis is, die onderste boven over de onderkant van de voederplank kan lopen ... !

En, Pierre, gaat het deze week mooi weer zijn ? Ik weet het niet, we zullen wel zien ... Ik heb in elk geval al een heleboel binnen- en buitenactiviteiten op het programma staan voor deze week !!!

Ik hoop van jullie hetzelfde en wens iedereen nog een prettige week !