donderdag, augustus 19, 2004

WAWASDA ??? (ik geloof dat ik dat hier nog al eens geschreven heb ...)

Gisterenavond om half zes, vetrok mijn collega. Ze wou voor het onweer thuis zijn. Ik denk niet dat het haar gelukt is want ze was nog maar net buiten, toen de regen in alle hevigheid met bakken uit de hemel viel.

Ik besloot wijselijk te wachten tot het ergste voorbij was. Rond zes uur zag het er allemaal veel beter uit en stapte ik in mijn bolleke. Op de steenweg was er een beetje file maar dat viel al bij al nog goed mee. Ik had al met mezelf overlegd dat ik via Everberg naar huis zou gaan : nu was het echt niet het moment om in Sterrebeek te gaan rondklungelen ...

Wel, in Voskapel liep het behoorlijk mis. Terug meer bliksem en donder en het begon weer serieus te regenen. In Everberg was het tijd om mijn ruitenwissers op de hoogste snelheid te zetten. Toch ging het allemaal nog goed : iedereen had de lichten aan, reed op het gemakske (40 km/u) en hield voldoende afstand.

Helaas ... Aan het rondpunt in Everberg ging iedereen rechtdoor en ik moest helemaal alleen rechtsaf. Tot dan toe had ik de wagen voor mij kunnen volgen. Nu zag ik echter NIETS meer ! In het veldweggetje, even voorbij Herman en Denise, ben ik dan maar aan de kant gaan staan ... Ik zag het echt niet meer zitten !

Na vijf minuten verminderde de regen en kon ik weer doorrijden. Op de Bosberg kwam het water mij tegemoet gestroomd maar ik reed dapper door. Het kruispunt Leefdaal/Vrebos/Moorsel was herschapen in één grote modderpoel waar ik langzaam doorploeterde.

Aan de Coige werden echter alle rekords gebroken. Ze zijn daar namelijk de aardappelen aan het uitdoen. Het veld heeft daar dus vrij spel en kwam gezwind massaal de straat opgespoeld ! Zelfs aan 5 km/u veroorzaakten zowel ik als mijn tegenliggers metershoge modderfonteinen ! In de Kruisstraat zelf stond mijn kant van de weg helemaal onder water. Iedereen probeerde zoveel mogelijk in het midden te rijden, wat niet altijd lukte als er tegenliggers aankwamen.

Dwars door de kolkende modderrivier van de goot ben ik zonder ongelukken op mijn oprit geraakt en ik ben zelfs relatief droog aan mijn voordeur gekomen want ondertussen was de regenvloed zo goed als helemaal opgehouden ... Om naar mijn brievenbus te gaan kijken, moest ik wel even wachten tot er geen auto's langsreden want die sproeiden het water tot drie meter ver in mijn tuin !

Vanmorgen heb ik de meeste bloempotjes maar wijselijk met hun voetjes uit het water gehaald en ... de potjes onder het terras met dat overtollige water begoten. Want die sukkels stonden er kurkdroog bij !!!

En vannacht heb ik weer fantastisch gedroomd ! Ik ga hem bij mijn dromen zetten, waaraan ik niet zo lang geleden trouwens nog enkele leuke dingetjes toegevoegd heb. Ga maar eens kijken : http://www.geocities.com/meutje/dromen.html. En neen, ge moet de mannen met de witte jassen nog altijd niet sturen, hoor !

dinsdag, augustus 17, 2004

Ze gaven/geven al een tijdje wisselvallig weer met mogelijk veel regen. Maar daar heb ik tot nu toe nog niet veel van gezien. Behalve ... vrijdag ! Als je het mij vraagt hebben ze alle regen opgespaard voor vorige vrijdag en die er, tijdens Marktrock, vrolijk allemaal uitgekieperd !

Ja, we zijn dus naar Marktrock geweest. Ik had mijn rugzak mee en wou best ieders paraplu erin meedragen. Veel draagwerk heb ik echter niet gehad. We hadden mijn bolleke aan het einde van de Tiensestraat geparkeerd en begaven ons welgemoed naar het centrum van Leuven. Het miezerde lichtjes. Vol optimisme lieten we de paraplu's in de rugzak steken. Tot we bij Fonske kwamen, onze plaats van afspraak. Daar begon het toch wel wat harder te regenen. Maar onze kompanen hadden zich al onder een dranktent geïnstalleerd en dus konden de paraplu's blijven zitten waar ze zaten.

We wilden tijdig naar de Vismarkt vertrekken om daar het optreden van Arsenal mee te maken. En toen liep het helemaal fout. Het is beginnen regenen ... Wat zeg ik ? GIETEN, deed het ! En het heeft eigenlijk niet meer opgehouden tot we om drie uur 's nachts weer naar de auto gingen. Ja, af en toe regende het wat minder. En dan staken de optimisticisten de paraplu's weer in mijn rugzak ... om ze er een beetje later toch maar weer uit te halen !

's Nachts thuisgekomen, moest al die nattigheid natuurlijk eerst te drogen gezet/gehangen worden. En toen heb ik mijzelf voor de zoveelste keer de vraag gesteld : "Hoe STOM kun je wel zijn ?" Het antwoord luidde : "HEEL STOM ! En ik kan blijkbaar nog altijd STOMMERE stoten uithalen !" ...

In het grote vak van mijn rugzak, waar de natte paraplu's in en uit gingen, had ik namelijk ook mijn mini EHBO kit gestoken ... en ... mijn adressenboekje ! Waarom ??? Wie weet dat, jong ? Als je weet dat het twee dagen geduurd heeft voor mijn rugzak vanbinnen opgedroogd was, kun je je misschien een beetje voorstellen hoe de verbandjes, plakkertjes en watjes van de EHBO kit er voor kwamen. En, wat ik veel erger vind, hoe mijn adressenboekje er uit zag !!!

Zaterdagochtend heb ik tussen elk blaadje van het boekje een velletje WC papier gestoken. Ook de visitekaartjes die er los inzaten heb ik netjes tussen WC papier te drogen gelegd. Maandag was alles "ongeveer" droog. De meeste adressen kan ik nog lezen maar heel schoon is het toch allemaal niet meer ...

Maar, niet getreurd : zo weet ik tenminste wat ik op mijn nieuwjaarsverlanglijstje kan zetten !

Vrijdagnacht waren Walter, Frank en ik ook nog iets gaan drinken in de Domus. Het regende namelijk nog te erg om de ganse Tiensestraat naar de auto weer af te leggen. Het water droop natuurlijk van mijn kangourak en ik had mij al halvelings voorgenomen om bij ons vertrek, de bank waar ik op gezeten had netjes af te drogen. Dat was echter niet nodig : mijn witte trois-quarts broek had netjes al die nattigheid opgezogen ! En niet alleen al dat water was in mijn broek gekropen. Ook het vuil en stof dat zich al die jaren in de houtnerven van de bank opgestapeld had, waren in mijn WITTE broek gekropen !

Kozze, ik kan u nu echter met vreugde melden dat ik niet tot plan B heb dienen over te gaan (pure javel) en dat de Ceta-Bever vlekken helemaal uit mijn broek verdwenen zijn, dank zij het onovertroffen Whipp-Express (toet ! toet !).

Al bij al heb ik een tof en vooral vruchtbaar weekend gehad : zondag heb ik drie uren gestreken en maandag heb ik de keuken gepoetst. En met "gepoetst" bedoel ik wel degelijk : het plafond en de muren afgewassen, ja zelfs de binnenkant van de deurtjes hebben eraan moeten geloven !

Het is dus begrijpelijk dat mijn rechter schouder nu uit de kom ligt en dat ik een beetje "dood" ben ... Maar gelukkig is er nog steeds dat leuke kantoor waar we op tijd een beetje kunnen uitrusten ! ;-)))