Ik zit nog altijd een beetje te "shaken" ...

Vanmorgen kwam ik aan de Mouse House op de steenweg. Het was groen voor mij, geen probleem dus. Ik sta midden op het kruispunt geduldig te wachten tot iedereen uit de weg is om daarna zelf linksaf te slaan, richting Brussel. Ik moet natuurlijk eerst de auto's uit tegenovergestelde richting doorlaten die rechtdoor willen. Het wordt oranje en vanuit Zaventem komen nog twee wagens die naar Leuven afslaan. OK, dan zullen ze aan de overkant wel voor het rood blijven staan, zeker ? Aangezien het voor het verkeer op de steenweg groen wordt, is het voor mij zaak om van dat kruispunt te verdwijnen. En ik geef gas.

TOET ! TOET ! Komt daar nog een idioot van de overkant die nog rechtdoor wil. Ik sta met beide voeten op de rem en mijn wagentje gaat "doek-doek-doek-doek-doek" ! Ik krijg een déjà-vu van mijn laatste ongeval op het driegemeentenpunt en voel de klap al aankomen ...

Maar neen, ik sta stil en heb niets geraakt. De "toeter" staat ook stil, vlak voor mijn neus en is aan 't gesticuleren dat ik hem door moet laten. Ik gesticuleer terug dat hij niet door het rood moet rijden.

Vermits ik in zijn weg sta, sla ik linksaf en vervolg mijn weg. Wat er nu nog achter mij op dat kruispunt gebeurt zal mij worst wezen ...

Maar het is nu een uur later en ik heb nog altijd een beetje de bibber ...