Extra parkeerplaats ?

Mysterie van de “mystery-car” opgelost !

Vanochtend bezoek in de straat van een politieman en een gemeentewerker. Of ze nog een parkeerplaatsje bij zouden kunnen maken aan de overkant, of misschien wel twee ?

De mystery-car is van het vriendje van een bewoonster in de blok naast ons. Hij is weg en komt pas zaterdag terug. Vriendinnetje heeft geen sleutel van de wagen en kan hem dus niet verplaatsen. “Is er geen tweede sleutel, bij zijn ouders of zo ? Kunt ge naar iemand bellen ?” vraagt de politieman. “Allez ja, ik zal hem eens bellen” zei vriendinnetje uiteindelijk en vertrok richting markt.

Politieman en gemeentewerker zijn precies nogal voorstander om aan de overkant DRIE parkeerplaatsen bij te maken. Iedereen stond op het balkon en riep “NEEN ! Twee is meer dan genoeg”.  Dan heeft François (van Magda) zijn auto buiten gehaald om eens te testen. Hij heeft volgens mij de grootste wagen van al onze garagehouders. Zelfs zonder obstakels, rijdt hij altijd in twee keer binnen. De politieman denkt dat onze straat én de garagepoort beide te smal zijn om in een keer binnen te rijden. (volgens mij is de auto van François te groot en moet François daarmee leren rijden)

Ik ben maar binnen gekomen want wat het resultaat van dit alles zal zijn, is nog onduidelijk : drie kleine plaatsjes of twee gewone … Je moet er rekening mee houden dat de mensen altijd wel even buiten de lijnen zullen parkeren … Stof tot nadenken, blijkbaar.

We zullen het wel zien als de lijnen geschilderd zij, zeker ?

Naar de carwash

Mij zo geamuseerd vandaag en niemand om het tegen te vertellen …

De Oudstrijderslaan is afwezig en in de Bosstraat was bezoek. En op beide adressen stond ik ZONDER mijn groen-bakje ! ’t Is pertang vol want ik heb nogal veel van een krulsla moeten weggooien. Ik had er nochtans 4 keer van gegeten maar ’t was wel ne serieuze grote, gekregen van de buurvrouw.

 Wel, om te beginnen : wij hebben nu ook een "mystery-car" in onze straat. Die staat er al sinds vrijdag (misschien al vroeger ?), buiten de parkeerlijn. ’t Is een nummerplaat die ik regelmatig in onze straat zag. Bezoeker voor naast ons, dacht ik altijd. Vrijdag, toen ik met de auto thuis kwam, stond die wagen er dus. Nogal moeilijk voor ons om in de garage binnen te rijden. Iedereen heeft telkens twee pogingen nodig. En nu staat die auto er nog altijd. Die heeft niet bewogen. En zonet zag ik dat er een kaartje van de politie onder de ruitenwisser steekt.

En waarmee heb ik mij zoal geamuseerd vandaag ?

Volgende week moet ik naar de autocontrole en dus heb ik mijn autootje laten wassen bij de Wasstraat. Op de website had ik gezien dat je er ook de bandenspanning kan nakijken. Goed idee ! Daarvoor had ik echter een jeton nodig. De automaat die die jetons verschaft neemt briefjes van 5, 10 en 20 euro aan. Natuurlijk heb ik op dit moment alleen maar briefjes van 20 euro op zak. Ik steek er zo een briefje in en krijg … 20 jetons ! Doemme, dat had ik niet voorzien. Een beetje verder zag ik een werknemer van de Wasstraat staan. Ik toon hem mijn handvol jetons. “Ge hebt er zoveel niet nodig, zeker ?” vraagt hij al lachend. Hij vertelt mij ook dat de bandenspanningsmetermachine ook stukken van 1 euro aanneemt. Hij heeft mijn 20 jetons gewisseld voor 10 stukken van 2 euro en ik heb met 1 euro mijn banden nagekeken. ’t Was vandoen : 2 banden hadden 1,7 bar en 2 banden 1,8. Ik heb ze alle vier tot 2,2 bar bijgevuld.

Onderweg naar huis kreeg ik nog een goed idee. Allez, ’t was eigenlijk van moeten. Want ik had al 450 km gedaan met mijn tank benzine en daar kan – uiterste maximum – 500 km uit. En dan sta ik stil, weet ik als ervaringsdeskundige. OK, dan rijden we door naar Dats in Nossegem om bij te tanken. Aan de Staca was er een beetje opstopping : een bus van De Lijn stond half over de steenweg. Van Brussel kwamen er geen auto’s door. Geen idee wat er aan de hand was. Na een tijdje zie ik, schuin over de Staca, een vrachtwagen van de steenweg het veld inrijden. En alles begon weer te rijden. Goed zo. Maar dan zie ik dat die vrachtwagen een enorme stofwolk maakt die over de steenweg vliegt. “Nee, nee, nee !” heb ik hardop uitgeroepen. Ah jaaaa, mijn autootje was net gewassen en nu moest ik door die stofwolk rijden. Snik, snik … Ik heb er nog net op tijd aan gedacht om mijn ramen dicht te doen en mijn ventilatie af te zetten, zodat het stof niet ook IN de auto terecht zou komen.

En zo zie je maar : Meutje maakt toch altijd veel plezier, hé !