De bloemetjes in mijn tuin gaan open !!! 'k Weet het, 't is misschien een beetje laat. Maar daar kunnen de plantjes niet aan doen, hé ? Als Meutje de zaadjes nu zo laat in de grond steekt ... En als de zon het dan ook nog laat afweten ... !

De capucijntjes zijn een wedstrijd aan 't houden : eergisteren zag ik de eerste bloemknopjes aan de plantjes verschijnen. Toen ik gisteren thuiskwam, liet één knopje al de kleur van zijn bloemetje zien en amper twee uurtjes later, stond dat bloemetje bijna helemaal open ! Maar ja, het zonnetje heeft gisterenavond dan ook geschenen. Als het weer nu een beetje meewil, heb ik deze week een pracht van een kleuren- ... euh ... -pracht in mijn zelfgeschilderde bloempotjes !

En dan ben ik ook héél benieuwd wat de stokroos naast de voordeur gaat doen. Ze is nu twee meter hoog en al meer dan een week staan er op de top meer dan tien knopjes. Maar ze gaan niet open ... !!! Ik weet wel hoe dat komt : naast de voordeur komt er helemààl geen zon ! Die stokroos is zich dus aan het uitrekken, en uitrekken om toch maar een zonnestraaltje te kunnen opvangen. Ik hoop dat ze niet van plan is om tot aan de dakgoot te gaan alvorens haar bloemetjes open te doen ... Pfff ... ! Couragie, zelle.

Zondag heb ik een Stracciatelli-taart ge- ... euh ... -koeld ! Ah jaaaa ! 't Was zo een taartmix van Oetker, waar je alleen maar boter, melk en slagroom moet bijdoen en dan het hele geval in de koelkast moet laten opstijven. Bakken komt er dus niet aan te pas.

Toen ik de gevulde taartvorm in de koelkast zette, had ik al zoiets van : "Neen, die neem ik niet mee naar kantoor, voor de collega's". Niet dat ik ze het niet gun, hoor ! Maar 't zag er een "moeilijke" uit ... En gisterenavond heb ik gelijk gekregen. Ik ging mijzelf op een stukske Stracciatelli-taart trakteren ... Man, man, man ... !

Wacht, ik beschrijf de "taart" even : ge hebt dus een kruimelbodem van een halve centimeter dik en daarop ligt een mengeling van room met chocoladekorrels, vier centimeter dik ! Om te beginnen kreeg ik het geval niet uit de springvorm. Uiteindelijk ging de rand er wel af maar kreeg ik de "koek" niet los van de taartvormbodem. Het werd mij daar een geklieder en een gesmos van jewelste. De slagroomklodders vlogen in het rond !

Om een lang verhaal kort te maken : ik heb gisteren de HELFT van de slagroomtaart opgegeten ...

Aanbeveling van Meutje : NIET DOEN ! Helemaal alleen een halve slagroomtaart opeten IS NIET GEZOND !!!