dinsdag, februari 17, 2004

Er heerst een Robotoorlog in Diependaal ! Je kan er alles over lezen bij Meutje op de Sofa.

Maar gisteren zat Meutje zelf bijna midden in een vrachtwagenoorlog ... !

Ik wou naar huis via de E314. Ik kon niet zo dadelijk mee invoegen omdat er op het rechtse rijvak een vrachtwagen kwam aangedenderd ... En nog één ... En nog één !!! En dan was mijn oprijstrook ... euh ... "op" en moest ik stoppen. Toen de drie kolossen voorbijwaren, positioneerde ik mij op de E314 en begon gas te geven. Ondertussen stak mij een andere personenwagen voorbij. En dan zag ik het voor mij gebeuren : vrachtwagen 2 snijdt die personenwagen af en begint vrachtwagen 1 voorbij te steken ! Personenwagen A slaat de remmen dicht en blijft achter vrachtwagen 2 rijden terwijl die naast vrachtwagen 1 rijdt. Ik hou wijselijk wat afstand en dan rijdt mij personenwagen B voorbij. Terwijl die tweede auto personenwagen A nadert, gooit vrachtwagen 3 zich op het linker rijvak en zet de achtervolging van vrachtwagen 2 in. Personenwagen B is ook genoodzaakt alle remmen dicht te gooien en hoe personenwagen A zich op dat moment voelt (tussen de racende vrachtwagens 1 en 2) kan ik mij niet echt voorstellen ... Ter informatie : vrachtwagen 3 heeft een aanhangwagen waar een auto op staat. Die aanhangwagen slingert vervaarlijk van links naar rechts ... Ik blijf nog steeds wijselijk afstand houden want nu ben ik toch liever een verre toeschouwer dan een aktieve deelnemer aan het gebeuren.

Wanneer we aan de afrit Leuven komen, hebben de vrachtwagens zich geherpositioneerd. De volgorde is nu : vrachtwagen 3, daarachter vrachtwagen 2 en als laatste vrachtwagen 1. 3 en 2 nemen, net als ik, de afrit Leuven. Ik wil weg van deze gekken en de ganse bocht naar Leuven neem ik aan 125 km per uur om ze voorbij te geraken. Als ik ter hoogte van vrachtwagen 3 kom (die met de aanhangwagen) begint die zich naar links te bewegen. Ik vermoed dat hij mij een beetje bang wil maken. Ondanks het feit dat hij al over de witte lijn komt, ben ik ondertussen zo boos geworden dat ik er mij niets meer van aantrek : ik trek mijn schouders in, doe mijn ogen dicht en geef nog wat gas.

Net op tijd kon ik mij weer op het rechter baanvak begeven en beginnen afremmen om de afrit Bertem niet te missen ...

'k Was er efkens niet goed van ... !