donderdag, februari 06, 2020

Op de markt

De markt, altijd een beetje plezier ... ?

Vroeger liet ik mij altijd voorsteken, vooral op de markt. Het gaat nu al wat beter en af en toe durf ik al eens te zeggen dat het eigenlijk mijn beurt is.

Vandaag sta ik aan het kaaskraam en voor mij staat een koppel dat in het weekend 31 personen gaat entertainen, met een ... kaasschotel ! Daarnaast staat een ander koppel te wachten. De bestelling voor dat feestje gaat maar door. Dat ene koppel is het wachten beu en verdwijnt van het toneel. Er komen nieuwe mensen bij. Naast mij komt een man staan die mij een ganse tijd aanstaart. Dan gaat hij vlak tegen het feestkoppel staan, met zijn neus op de toonbank. Ik dacht nog : die moet ik in het oog houden !

De feestbestelling is afgelopen. Nog voor de kaasdame zich naar de andere klanten gekeerd heeft en voor ik iets kan zeggen, zegt de "voorsteker" dat hij een potje rode confituur wil. Ik zeg hem dat ik voor hem was maar hij doet of hij mij niet ziet of hoort. Uiteindelijk, als hij zijn potje betaald heeft kijkt hij naar mij. Ik zeg hem : "Dat is graag gedaan". En dan reageert hij : Oh, was u voor mij ? Ja maar, mevrouw richtte zich tot mij (sic) dus dacht ik ..." En dan heeft hij zich nog vier keer verontschuldigd. Natuurlijk richtte mevrouw zich tot hem, hij zat praktisch op haar schoot ...

Pfffff, goed gespeeld, zeg ik. Dat zal ik nooit leren, hoor ! (hoewel ik al wel een nummertjes-fraude-scenario in gedachten heb, gniffel, gniffel ...)