vrijdag, maart 22, 2002

Oeps ! Ik bedenk zo juist dat ik met Wat Schaft de Pot ? mijn Kozze Eindredacteur concurrentie aandoe ...

Dat is écht niet de bedoeling hoor, Kozze ! Trouwens aan uw overheerlijke, exotische, super-de-luxe recepten in De Juiste Kaart, kan ik toch niet tippen ...

Weet ge wat ? Ik zal af en toe eens door mijn klasseurs thuis struinen en daar dan een receptje uit de oude doos opdiepen om in mijn Pot te publiceren.

Pfffff ! Ik ben al mijn blogs zo eens aan het nakijken ... Daar is eigenlijk nog veel werk aan, hoor ! Maar ik zal eerst ook nog heel veel moeten leren ! Ik wil bijvoorbeeld de blog titels en de blog omschrijvingen geuniformeerd krijgen. Maar ... hoe moet ik daar aan beginnen ?

En een andere droom is om hier ooit eens foto's of tekeningen op te kunnen zetten. Maar dat zal wel een droom blijven, vrees ik. Doch niet getreurd : voor foto's en tekeningen kan ik altijd nog een link leggen naar de Sofa !



Dat komt dik in orde met dat PLAN van gisteren ... Ik hoop op 30 maart een tentoonstelling van mijn oneindige vouwpuzzels te kunnen houden ! (De PUZZELS zijn oneindig. Niet mijn tentoonstelling ...)

En, dank zij Kozzinneke Els, is er nu ook Wat schaft de Pot ?

Hahahahaha ! Nu heb ik u goed liggen, hé ? Ge kunt er wel op "klikken" maar ge gaat nergens heen ... !

Ah neen ! Want je moet langs AF gaan ...

(Onder het motto "Ieder diertje zijn pleziertje" : laat die Meut nu toch eens wat knoeien ...)

donderdag, maart 21, 2002

Kleine correctie voor vanmorgen : het is de Wizzy & Woppy krant ... Zoiets moet je vragen aan mensen met kleine kinderen, natuurlijk.

En, wat denk je ? Zal ik vanavond nog eens een oneindige vouwpuzzel gaan maken ? Ik heb namelijk een PLAN ... !

Morgen meer hierover ...

Op de site van Creative Puzzels heb ik o.a. een "oneindige vouwpuzzel" gevonden. Ik had de instructies afgeprint en ging er gisterenavond aan beginnen. Eindelijk ging mij het mysterie van zulk een perpetuum mobile ... euh ... ontvouwd worden !

Zo te lezen was het helemaal niet moeilijk "Als de puzzel in elkaar zit, kan hij steeds opengevouwen blijven worden." Intrigerend, niet ? En : "Met een paar leuke plaatjes erop, vinden vooral kinderen het fantastisch."

Potlood, papier, schaar en lijm : op "een-ik-en-een-gij" stond de puzzel in mekaar. En je kon hem inderdaad een beetje langs alle kanten openvouwen ... O.K. Dan nu het plezantste gedeelte ervan : de vouwpuzzel versieren ! "Stap 5. Als de vouwfiguur droog is, kun je de figuur in een vierkant leggen en een tekening erop tekenen of versieren met stickers. Daarna vouw je hem een keer open, waarna je weer een tekening kunt maken. Dit doe je vier keer. Dan is de vouwpuzzel klaar." Ik had nog enkele Plop - en Wizzy & Wozzy (?) - kranten liggen en vond daarin enkele tekeningen die toevallig het goede formaat hadden. Knippen, passen, plakken, vouwen ... Drie tekeningen ver ben ik geraakt de vierde keer ... kwam ik stukjes van mijn derde tekening tegen die op een heel andere manier gevouwen waren !

Tot nu toe was dit projectje dus slechts voor 50 % gelukt. Maar zo gauw geeft de Meut niet op natuurlijk. Nieuwe stukjes afgemeten, geknipt en geplakt en er dan met potlood overal tekeningetjes op gemaakt om eens te zien HOE dat spel nu eigenlijk in elkaar zit en WAT er allemaal gebeurt (lees : te zien is) als je begint te vouwen.

Wel, tegen tien uur 's avonds (oei ! allang bedtijd voorbij !) ben ik erin geslaagd een mooie, consistente en toch oneindige vouwpuzzel te maken !

Beide vouwpuzzelexemplaren zijn te bezichtigen in de Coige ...

maandag, maart 18, 2002

Vrijdag : ik heb mijn UILTJE gezien !!! En iedereen maar van : "Hoe ? Uiltje ? Hebde gij een uiltje ?" Natuurlijk heb ik een uiltje ! Waar denk je anders dat mijn tekeningetjes vandaan kwamen ... Maar tot nu toe heb ik het alleen nog maar gehoord. 's Nachts, voornamelijk, dan doet het dus : "Oeh ! ... Oeh ! ... Oeh !"
Wel, vrijdag kwam ik thuis en ik ging eens vanachter in den hof kijken want er was daar zoveel getsjirp en gekwetter. De meesjes waren druk bezig. Toen ik er aan kwam gingen ze wat achteruit maar, als je lang genoeg stil blijft staan, komen ze toch weer dichterbij, takje per takje. Ik was van hun drukte aan het genieten en probeerde ondertussen te ontdekken wat dat andere getsjilp wel zou kunnen zijn. Tot daar plots "iets"uit buurman's naaldboom komt gevlogen dat daarna in een van mijn nog bladerloze bomen landt. Ik denk nog : "Een duif ... alhoewel, toch maar een kleine duif, hoor ! 't Is misschien een merel of zo ... ?" Maar dan zat het vliegende diertje stil en rechtop en zag ik duidelijk het zo typische uiltjes profiel waarbij de kop eigenlijk breder is dan het lijf. Daar zat meneerke (of madammeke ?) dan parmantig op een tak en hij/zij draaide zijn/haar kopje rond om naar de drukdoende mezen te kijken. Zooooo schoon ... ! Zooooo lief ... ! En, wat mij erg verwonderde : zooooo klein ... !

Zondag heb ik eens een inventaris gemaakt van de bewoners/bezoekers in mijn tuin.
Eerst en vooral zijn daar de permanente bewoners : mussen, koolmezen, pimpelmezen, vinken, een winterkoninkje, een roodborstje, een uiltje, duiven, merels, eksters, kraaien en muizen. Dan zijn er nog mijnheer en mevrouw fazant en de familie patrijs. Die komen logeren als ze op doortocht zijn. En verder heb je nog Heer Sperwer en een stuk of wat poezen : die komen alleen maar "winkelen", als ze honger hebben ...

Ook nog zondag heb ik een stuk van 1 en een stuk van 5 frank in de wasmachine gevonden ! Ze zaten in de rubberen ring rond de deuropening. Ze waren wel niet verroest maar ik vraag mij toch af hoe lang die daar al in zaten ?

En dan ging ik zondagmorgen nog een liedje van de Pre-Historie opnemen om mijn eigen-opgenomen-cassette vol te krijgen ... ! Helaas ! Mijn super-de-luxe bandopnemer (allez, ik denk dat ik dat misschien een cassette-deck moet noemen, of zo) heeft veel te veel knopjes en is veel te ingewikkeld voor mij ! Ik neem er wel telkens de gebruiksaanwijzing bij als ik eens iets ga opnemen, maar toch ... Bovendien is dat zo een toestel dat niet alleen vooruit en achteruit spoelt maar ook opneemt in alle richtingen. Ja, en hoe weet ik dan nog waar ik ergens zit op het bandje ? Ik bedoel maar, ik vond wel dat er nogal veel liedjes op die cassette konden. Ah jaaaaa ! Ik bleef maar opnemen en opnemen en dat bandje draaide maar lustig voort ... Wel, gisteren heb ik de cassette eens helemaal teruggespoeld, de teller op nul gezet en ben ik beginnen luisteren of ik nog alle liedjes had die ik al opgenomen had. Een chance dat ik steeds mooi de titel en de uitvoerder opgeschreven had. En ja, ik ben dus een liedje kwijt ! O.K. ik leg mij daarbij neer ('t was "Special" van Garbage) maar nu moet er mij eens iemand uitleggen HOE dit kan : "Special" van Garbage was het derde liedje dat ik op die bepaalde kant opgenomen had. Die kant staat verder helemaal vol en de tweede kant staat bijna vol. Van 534 tot 587 is er nog niets opgenomen. Daar kan volgens mij nog een liedje op. Voor zover ik weet (let wel, ik zeg duidelijk : voor zover IK weet !) ben ik nergens anders aangeweest dan aan "record" en "play". En toch is dat machien er in geslaagd om "zomaar" ergens een liedje uit te vegen en er een ander in de plaats te zetten ! Dat kan ik niet meer volgen, zulle ! En nu zit ik nog met die lege plaats, achteraan op die "andere" kant (nog zoiets : ik heb GEEN idee wat kant A of wat kant B is. Ik noem dat dus maar de "ene" kant en de "andere" kant). Zal het mij lukken om daar nog een liedje bij op te krijgen ? Zonder ergens anders een liedje kwijt te spelen ?

En, om te eindigen vandaag :
Do, re, mi, fa, sol,
Bijna een fotoalbum vol !
De ganse zondagnamiddag heb ik de foto's van Golfe Juan en Tenerife ingeplakt en er hier en daar commentaar bij geschreven. Dat is een enorm werk, hoor ! En zo heb ik nog Barcelona, Valencia, Sevilla en Cordoba op stapel staan ... !