Pfoe ! ... 'k Ben nog wat bezig geweest met mijn verschillende webpagina's. Mijn blog zie ik momenteel niet vanwege dat ze bij blogger naar een nieuwe server aan 't migreren zijn. Mijn Yahoo pagina's zie ik dan weer op zijn mooist met Netscape (4.5). In Explorer (5.00) kan ik de fonts die ik uitgekozen heb niet zien. Daar verschijnt alles in het browser default font type ... Maar in Netscape komt mijn Kitty-Page dan weer niet goed uit. Op die pagina kan ik spijtig genoeg alleen maar tekst inbrengen. Ik kan daar geen lettertype of -grootte kiezen. En dus staan er een '!' en wat '...' zo helemaal eenzaam en verlaten op een volgend regeltje.
Awel, en bij zoiets gaat mijn simpel verstand steigeren, zie : "Waarom kan dat allemal niet een beetje meer uniform gemaakt worden ?" Had ik dat vroeger maar geweten, "'k wier kompjoeterspeesjalist", zou ik toen gezegd hebben. 't Zou nogal eens wat anders geworden zijn !
Chapeau voor onze Webmastster Lieve, zulle ! Hoe die de SoloSlim site maststert : proficiat !

Vandaag blink ik toch een beetje ... Ik word regelmatig gelezen ! Ik kreeg verschillende klachten dat men niet op mijn "website" kon. Hopelijk wordt dat snel opgelost. Het feit dat ik hier nu kan schrijven, wil misschien wel zeggen dat de problemen al opgelost zijn.
Op mijn Kitty-Page hebben zich zelfs al 23 bezoekers aangemeld !(en dat ben ik geen 23 keer zelf geweest !). Daar zal ik dus af en toe ook nog eens mijn inspiratie op moeten loslaten. De stress, jongens ... ! Maar enfin, het doet wreed deugd te weten dat ik een trouw publiek heb.
En nu maar hopen dat er alle dagen toch wat te beleven valt, zodat ik mijn lezertjes hiervan op de hoogte kan houden.
't Begint hier echter al goed : voor vandaag ga ik het kort houden want we zitten aan de champagne, ons aangeboden door een van onze verkopers die afscheid neemt. Gezondheid !

Champagne ! De voeger heeft vanmiddag gebeld : hij zal maandagochtend om 7.30 uur aan mijn deur staan. Er komt schot in de zaak ... Nu moet ik nog mijn garagist vinden. Die is precies al twee weken van de aardbodem verdwenen. Ofwel heeft hij, toen het nog slecht weer was, tegen zijn vrouw gezegd : "Kom meiske, we zijn hier weg. 't Is hier veel te nat." Ofwel is het net met het goede weer dat hij besloten heeft om samen met zijn echtgenote onze belgische kust onveilig te maken ... ? 'k En zou het niet weten maar mijn bolleke is dringend aan een smeerbeurt toe ! En dan moet de tuinman nog eens goesting krijgen om naar mijn jungle te komen kijken ... Valt er niets op ? 't Zijn verdorie allemaal mannen waar ik op zit te wachten !

Ja, ja, dames en heren ... Maandagavond, om vijfentwintig na zeven, was het dan eindelijk zo ver ! De verlengkabel was weer voorzien van een mannelijk EN van een vrouwelijk uiteinde en kon in gebruik genomen worden ! Hij werd, via de handige opening met haak, aan de nieuwe haagschaar gehangen. De andere kant van het verlengsnoer werd voorzichtig in het stopkontakt gestoken. Geheel volgens het van voor tot achter gelezen boekje werd eerst het bovenste handvat van de nieuwe supersonische haagschaar vastgenomen. Daarna zette ik, met lichtjes trillende vingers, mijn hand om het achterste handvat, de haagschaar ver voor mij uit houdend teneinde ongelukken te voorkomen en ... NIETS ! Mijn nieuw aangekochte speelgoedje gaf geen kik !
Maar, niet van gisteren zijnde, had ik al snel door wat er scheelde : ik had de stekker van de haagschaar niet in het verlengsnoer gestoken ... Alle bewegingen dan maar even achterstevoren uitgevoerd. Na de haagschaar op een elektrisch verantwoorde manier met het verlengsnoer verbonden te hebben, weer alle stappen genomen in de oorspronkelijke chronologie en .... rattattaaaa ! Daar gingen de vlijmscherpe messen gretig happend en knappend over mekaar ! Handig toch, zo een lang verlengsnoer : ik kan er gemakkelijk mee tot aan de straat en terug naar het huis.
En vanmorgen kon ik over de haag heen kijken en met voorbedachten rade de straat op rijden. Dat was gisteren wel even anders : toen heb ik mij centimetertje voor centimetertje naar de straatkant laten rollen om, met mijn voorste wielen al in de goot, te moeten vaststellen dat er, vanachter het door de gemeente niet zo strategisch opgestelde verkeersbord, toch een wagen in aantocht was die mij elegant heeft kunnen ontwijken omdat hij langzaam maar zeker het aarzelende snuitje van mijn bolletje voor de haag had zien verschijnen ...
En niet alleen heb ik gisteren iets nuttigs gedaan, ik heb ook weer iets bijgeleerd ! Wij weten allemaal dat onze kozze helemaal opgaat in de wondere wereld der stroomstoten en -stootjes. Hij heeft, mede door foto's en verklaringen, reeds bewezen dat deze krachtbron geen droge materie hoeft te zijn (hoewel we er best niet in een vochtige omgeving mee ronddollen, natuurlijk). Wel, gisteren gaf hij mij het zoveelste staaltje, niet alleen van zijn kennis op gebied van de Ohmpjes, Wattjes, Voltjes en Amperetjes maar ook gewoon van pure poezie : "Een elektriciteitskabel wordt best geklemd op de buitenmantel". Daar was ik even stil van ... Danke kozze !