Phoebe komt bezweet van het joggen de Central Perk binnen gelopen. Ze laat zich in de grote zetel vallen en gooit haar voeten op tafel. Vanuit de andere zetel zegt Joey, terwijl hij een wuifgebaartje maakt voor zijn neus : “Jojobe, sis”. Dat wordt ondertiteld als “Jodiode, meisje”. Ik denk : allez, waar hebben ze dat nu weer gehaald ? 

Ik word wakker uit een verwarrende, niet onaangename droom waarvan ik mij alleen nog dit laatste stukje herinner. Het is 7 uur en ik voel mij uitgerust dus sta ik op en ga jojobe opzoeken in het engelse woordenboek : niets te vinden. In de dikke Van Dale vind ik wel jojobaolie (gebruikt in de cosmetica). Straks nog eens op het internet kijken.

Terwijl ik op het terras sta “wakker te worden” vertrekt overbuurman naar zijn werk. Een ekster komt toegevlogen bij het nest. Hij/zij springt in het nest, komt er weer uit en vliegt richting steenweg. Ook op weg naar zijn/haar dagtaak ?

Zo te zien zijn de meesjes al vroeger begonnen op deze maandagochtend. Ze vliegen af en aan tussen de boom en hun nestkastje op het balkon van de bovenbuurvrouw.

En ik ? Geen idee wat ik vandaag allemaal zal doen. Het wordt weer prachtig weer, dat is al mooi meegenomen.

Verder maakt het niet uit want … ik ben blij ! Drie dagen lang heb ik lopen zoeken naar een stapeltje papieren. Ik dacht dat ik die in de verhuis had weggegooid. Drie dagen heb ik mezelf lopen beknorren : “Hoe is het toch mogelijk dat je die classeur hebt weggegooid ? You stupid women !” Gisteren heb ik die papieren dan teruggevonden. Ik had ze uit de opbergmap gehaald en in een plastic mapje gestoken. 

Wie zoekt die vindt ! Allez, soms toch …