Oh, wordt het ZO een week ... ?

Maandag heb ik een halve dag verlof genomen omdat de mensen van Eandis mijn meterstand zouden komen opnemen "op 23/2 tussen 8 en 12 uur". Hebt gij iemand van Eandis gezien ? Ikke niet. Om vijf na twaalf heb ik de meterstanden op een stuk papier geschreven en voor het raam gezet. Om 1 uur ben ik naar kantoor vertrokken.

Vandaag word ik wakker om 7 uur. Ha, ze zijn hiernaast serieuze graafwerken aan 't doen : de oprit aan 't leggen. Door het badkamerraam zie ik twee vrachtwagens op mijn stoep staan. Jamaar ... die maken heel mijn stoep kapot ! Firmanaam en telefoonnummer van de vrachtwagens genoteerd. Nu had ik enkele opties : 1) mijn laarzen aantrekken en in de modder iemand op een graafmachine gaan zoeken om hem te vragen de vrachtwagens op straat te parkeren, 2) bellen naar die firma, maar met mijn GSM naar een vast nummer bellen ? Don't think so ! Ik heb dan maar mijn computer opgestart en een email gestuurd naar die firma uit Melsbroek. Vijftien minuten later werd de kleinste van de twee vrachtwagens verplaatst naar de stoep waar de werken plaatsvinden. Toeval ? Kan zijn. Vanuit de slaapkamer zag ik dat de tweede vrachtwagen er zo eentje was met een oplegger van een meter of 15, waar een graafmachine op getransporteerd wordt. Ofwel had die nog geen instructies van de baas gekregen, ofwel dacht die : da's hier toch helemaal naar de kleurpotloden, ik ga mij hier niet verplaatsen. Affijn, morgenvroeg zal ik wel zien hoe de stoep er voor het kapelletje bijligt.
Ik stap in de wagen en wil de oprit afrijden. Met die vrachtwagen zie ik natuurlijk niet of er verkeer aankomt vanaf de steenweg. We zullen het erop moeten wagen met onze ogen dicht. Vanuit de Coige komt echter een tractor. Die pinkt en ... zet zich galant, met oplegger én graafmachine (!), op mijn stoep !!! Ik zet mij in eerste versnelling, geef gas, pattineer mijn oprit weer op, spring uit mijn wagen en spurt naar de tractorbestuurder die ook net uit zijn machine komt. "Mijnheer, Mijnheer !" Ik heb hem beleefd gevraagd om niet op de stoep te parkeren want dat die dan beschadigd wordt. Hij stelde voor om ergens aan het veld te gaan staan. Dat was het punt niet, natuurlijk. Ik heb nog eens herhaald dat hij met zijn zware machines de stoep kapot maakte en dan had hij het door. Hij heeft zich dadelijk verplaatst, nog steeds voor mijn deur maar wel op de straat.

Waar het aannemers betreft begin ik een ervaringsdeskundige te worden.
Toen Buur Bunker zijn riolering aangelegd werd, heeft de aannemer mijn stoep helemaal verknoeid. Buur vroeg mij om een aangetekende brief zodat hij het kon verhalen op de aannemer. Helaas, driewerf helaas ... Aannemer ging failliet en Meutje bleef met een kapotte stoep zitten.
Vorige winter vond de aannemer van de twee nieuwe huizen voor het labo het nodig om elke ochtend liters en liters water te laten weglopen OP mijn oprit. Ah jaaaa, de waterslangen waren elke morgen bevroren en moesten eerst ontdooien. Ik heb zelf enkele keren de waterslang in het veld gegooid (plaats genoeg om water te laten weglopen) en ben het uiteindelijk ook nog gaan vragen aan één van de mannen op de werf. Niks aan te doen : dat water moest en zou op mijn oprit wegvloeien. En Meutje zit met een heleboel verzakte stenen en een verzakte goot.
En vandaag zijn het dan die vrachtwagens ...

Gelukkig heb ik vanmorgen - voor de tweede week op rij ! - 2,50 euro gewonnen met de lotto. "Derde keer, goeie keer", zegt mijn krantenman. Dat belooft voor volgende week !