Telefoon

Ik kreeg zonet telefoon van een “ollands” sprekende dame. Zij noemde de naam van haar firma (waarvan ik niets begreep) en bedankte mij voor het invullen van de vragenlijst op mijn adres. Ze wou mij een puzzelboek toesturen. Welke vragenlijst ? ‘Over hobby en puzzels’. Ik vertelde haar dat ik helemaal geen vragenlijst ingevuld had en dat ik geen puzzelboek nodig had. ‘Maar u hoeft er niet voor te betalen’. Neen, dank u maar toch bedankt voor het bellen.

Ik heb écht geen vragenlijst over hobby en puzzels ingevuld. Mij geen blaaskes wijsmaken, hé. En als ze mij iets gratis wil toesturen ? Wel, ze zegt dat ze mijn adres heeft. Sturen, dan maar !

Toch ?

Muggen

Naar ’t schijnt was de zomer te droog om veel last van muggen te hebben. Ik had er inderdaad geen probleem mee gehad.

Maar twee weken geleden, toen ik na de kwis nog wat TV zat te kijken, had er mij eentje in de vingers gebeten. En een van de volgende avonden was het weer van dat. Bovendien was het een “stille” mug : ik hoorde ze nooit. Maar ik was al blij dat zij in de living bleef terwijl ik ging slapen.

Vannacht lag ik nog wat te lezen in bed. Drie centimeter van mijn linker arm, tussen mijn leeshandschoen en mijn fleece dekentje, was niet bedekt. Toen het op die plaats begon te branden, zag ik ze zitten : de “stille”, en ze was zich aan mijn bloed te goed aan het doen ! Ik deed een armzalige poging en klopte ernaar maar ze vloog weg, natuurlijk. Geheel geluidloos. 

Een half uurtje later probeerde ik in het donker in slaap te geraken. Plots voelde ik de mug landen op mijn gezicht. Ik haalde uit met mijn linkerhand, die ondertussen ontdaan was van de leeshandschoen. In het donker naar iets slaan met mijn linkerhand waarmee ik zo goed als geen coördinatie heb : geen goed idee. Ik heb mezelf daar een serieuze mep op mijn linkeroog gegeven. Ik zag letterlijk sterretjes !

Later in de nacht, tijdens een plaspauze, zag ik twee (!) muggen op de muur zitten, op 15 cm van elkaar, aan het hoofdeinde van het bed. Wacht maar … Met in elke hand een pantoffel klom ik op het bed. Ik was er van overtuigd dat ik met beide pantoffels mooi tegelijk geklopt had. Maar slechts één mug plakte er tegen de muur. De andere was ribbedebie. Om de titel “synchroon-muggen-kloppen” te winnen, zal ik nog wat moeten oefenen, denk ik.

Vanochtend lag ik in bed te overwegen wanneer ik zou opstaan. Het gaat niet goed met de neus-keel-oren regio van Meutje : alles in mijn hoofd lijkt ontstoken. Alleen mijn ogen bleken nog goed te werken want plots zag ik een mug neerdalen naar mijn linkerhand die niet onder de dekens lag. Jawel, “neerdalen”, net zoals een helikopter.

Nooit gedacht dat ik zó alert kon zijn, zo vroeg op de ochtend. Ofwel was de mug uitgeput van haar drukke nachtelijke bezigheden.

Maar ik heb ze, in volle afdaling, tussen mijn beide handen platgeklopt ! Nà !

Extra parkeerplaats ?

Mysterie van de “mystery-car” opgelost !

Vanochtend bezoek in de straat van een politieman en een gemeentewerker. Of ze nog een parkeerplaatsje bij zouden kunnen maken aan de overkant, of misschien wel twee ?

De mystery-car is van het vriendje van een bewoonster in de blok naast ons. Hij is weg en komt pas zaterdag terug. Vriendinnetje heeft geen sleutel van de wagen en kan hem dus niet verplaatsen. “Is er geen tweede sleutel, bij zijn ouders of zo ? Kunt ge naar iemand bellen ?” vraagt de politieman. “Allez ja, ik zal hem eens bellen” zei vriendinnetje uiteindelijk en vertrok richting markt.

Politieman en gemeentewerker zijn precies nogal voorstander om aan de overkant DRIE parkeerplaatsen bij te maken. Iedereen stond op het balkon en riep “NEEN ! Twee is meer dan genoeg”.  Dan heeft François (van Magda) zijn auto buiten gehaald om eens te testen. Hij heeft volgens mij de grootste wagen van al onze garagehouders. Zelfs zonder obstakels, rijdt hij altijd in twee keer binnen. De politieman denkt dat onze straat én de garagepoort beide te smal zijn om in een keer binnen te rijden. (volgens mij is de auto van François te groot en moet François daarmee leren rijden)

Ik ben maar binnen gekomen want wat het resultaat van dit alles zal zijn, is nog onduidelijk : drie kleine plaatsjes of twee gewone … Je moet er rekening mee houden dat de mensen altijd wel even buiten de lijnen zullen parkeren … Stof tot nadenken, blijkbaar.

We zullen het wel zien als de lijnen geschilderd zij, zeker ?

Naar de carwash

Mij zo geamuseerd vandaag en niemand om het tegen te vertellen …

De Oudstrijderslaan is afwezig en in de Bosstraat was bezoek. En op beide adressen stond ik ZONDER mijn groen-bakje ! ’t Is pertang vol want ik heb nogal veel van een krulsla moeten weggooien. Ik had er nochtans 4 keer van gegeten maar ’t was wel ne serieuze grote, gekregen van de buurvrouw.

 Wel, om te beginnen : wij hebben nu ook een "mystery-car" in onze straat. Die staat er al sinds vrijdag (misschien al vroeger ?), buiten de parkeerlijn. ’t Is een nummerplaat die ik regelmatig in onze straat zag. Bezoeker voor naast ons, dacht ik altijd. Vrijdag, toen ik met de auto thuis kwam, stond die wagen er dus. Nogal moeilijk voor ons om in de garage binnen te rijden. Iedereen heeft telkens twee pogingen nodig. En nu staat die auto er nog altijd. Die heeft niet bewogen. En zonet zag ik dat er een kaartje van de politie onder de ruitenwisser steekt.

En waarmee heb ik mij zoal geamuseerd vandaag ?

Volgende week moet ik naar de autocontrole en dus heb ik mijn autootje laten wassen bij de Wasstraat. Op de website had ik gezien dat je er ook de bandenspanning kan nakijken. Goed idee ! Daarvoor had ik echter een jeton nodig. De automaat die die jetons verschaft neemt briefjes van 5, 10 en 20 euro aan. Natuurlijk heb ik op dit moment alleen maar briefjes van 20 euro op zak. Ik steek er zo een briefje in en krijg … 20 jetons ! Doemme, dat had ik niet voorzien. Een beetje verder zag ik een werknemer van de Wasstraat staan. Ik toon hem mijn handvol jetons. “Ge hebt er zoveel niet nodig, zeker ?” vraagt hij al lachend. Hij vertelt mij ook dat de bandenspanningsmetermachine ook stukken van 1 euro aanneemt. Hij heeft mijn 20 jetons gewisseld voor 10 stukken van 2 euro en ik heb met 1 euro mijn banden nagekeken. ’t Was vandoen : 2 banden hadden 1,7 bar en 2 banden 1,8. Ik heb ze alle vier tot 2,2 bar bijgevuld.

Onderweg naar huis kreeg ik nog een goed idee. Allez, ’t was eigenlijk van moeten. Want ik had al 450 km gedaan met mijn tank benzine en daar kan – uiterste maximum – 500 km uit. En dan sta ik stil, weet ik als ervaringsdeskundige. OK, dan rijden we door naar Dats in Nossegem om bij te tanken. Aan de Staca was er een beetje opstopping : een bus van De Lijn stond half over de steenweg. Van Brussel kwamen er geen auto’s door. Geen idee wat er aan de hand was. Na een tijdje zie ik, schuin over de Staca, een vrachtwagen van de steenweg het veld inrijden. En alles begon weer te rijden. Goed zo. Maar dan zie ik dat die vrachtwagen een enorme stofwolk maakt die over de steenweg vliegt. “Nee, nee, nee !” heb ik hardop uitgeroepen. Ah jaaaa, mijn autootje was net gewassen en nu moest ik door die stofwolk rijden. Snik, snik … Ik heb er nog net op tijd aan gedacht om mijn ramen dicht te doen en mijn ventilatie af te zetten, zodat het stof niet ook IN de auto terecht zou komen.

En zo zie je maar : Meutje maakt toch altijd veel plezier, hé !

Waterkoker

Mijn Justine leeft nog !
Ze is zelfs niet gehandicapt ...

Ik leg even uit :
Zoals in het boekje staat, maak ik mijn waterkoker (Justine) na gebruik altijd leeg. Gisteren besloot ik de keuken te poetsen. Toen ik alles weer op zijn plaats zette, moet ik per ongeluk het knopje van Justine ingedrukt hebben. En, neen zus, ik trek de prise nooit uit ... Dus, plots hoorde ik een klik en realizeerde ik mij wat ik gedaan had : mijn waterkoker ZONDER water laten koken !
Het toestel zag nogal bruin vanbinnen en het knopje was naar binnen gevallen. Die is er aan, dacht ik, en ik heb dadelijk een nieuwe waterkoker besteld bij Collishop.

Vandaag, uit curieusiteit, toch even het knopje ingedrukt en het brandde. Wel, dacht ik alweer (ne mens denkt soms nogal wat af, nietwaar ?), de thermostaat zal stuk zijn en dan valt de waterkoker niet vanzelf uit als het water gekookt is. Maar neen, hoor. Ik heb zonet water gekookt voor een kopje koffie en Justine deed haar werk zoals gewoonlijk !
Justine is dus alive and kicking !

Morgen ga ik de nieuwe waterkoker afhalen. Ik kan die stockeren bij mijn "nieuwe" haardroger die ik enkele jaren geleden gekocht heb, omdat ik vond dat mijn oude haardroger bij gebruik nogal heet werd. Juist, die oude haardroger doet het ook nog steeds ...

Vos

Gisterenavond 22u, tijd voor een pafke. Ik kom aan de deur en zie nog juist een staart uit mijn gezichtsveld verdwijnen. Ik haast mij naar buiten, denkende dat het een kat is en ik dacht al te zeggen : stomme kat, wie loopt er nu met zo een regenweer op straat ? Maar dan kom ik op het balkon, kijk om het hoekje en zie het beestje lopen. Het kijkt even in de oprit/garage van Jokke maar loopt dan verder en slaat de Bosstraat in.
Neen, het was geen kat. Een honden figuurtje met een pluimstaart ? En het was ook geen marter. Daar was het te groot voor. Voor een wolf was het dan weer te klein. Het was Reynaert die ik al een tijdje niet meer gezien had.

Driekoningen

Ik had snoep gekocht, mochten de Driekoningen langskomen. Want elk jaar is het hetzelfde liedje : Driekoningen komen zingen en ik heb alleen maar geld om te geven.

Het was mijn bedoeling om Mars en Bounty mee te brengen omdat ik die zelf het lekkerst vind. Thuis gekomen, zie ik dat ik Mars en Milky Way bijheb. Bummer.

Ondertussen is Driekoningen voorbij. Morgen begint de school terug.
En ik heb nog geen enkele Koning gezien ...