Om te beginnen : ik hou niet meer zo van Google !!! Ik ben Google Chrome beginnen gebruiken omdat er eens 1 dag problemen waren met Internet Explorer. Tot nu toe lukt het allemaal wel zo een beetje. Hier en daar krijg ik al eens een boodschap en dan kan ik beginnen zoeken wat ik moet doen. Niet echt mijn gedacht van de ideale computerwereld, maar allez ...
Maar vandaag kon ik plots niet meer op deze blog. Nie zieveren, hé jongens. "You are not a  Blogger". Komaan, zeg ! Bij jullie niet, neen. Maar laat mij dan tenminste op blogger.com binnen !
Na een goei 20 minuten is het mij dan toch gelukt. Zucht ... Ik ben waarschijnlijk te oud voor deze dingen. Jammer, want ik wou nog iets vertellen.

Vandaag, voor de eerste keer sinds vele jaren, GEEN ossentong met maderasaus en aardappelbolletjes gegeten met Kerstmis ! De weergoden hebben er gisteren anders over beslist. Ik dacht nog gauw mijn traditionele kerstmaaltijd in de supermarkt te gaan halen. Maar 't was gisteren geen weer om een hond door te jagen. Dus ben ik maar thuis gebleven en heb de diepvries geplunderd.
De bedoeling was om kip te maken met kroketjes en paddenstoelen en paprikasaus. Het is kip met kroketjes en paddenstoelen en ... spaghettisaus geworden !
Luister naar wat een ervaringsdeskundige op dit gebied te zeggen heeft : "Geen stickers op de diepvries producten zetten, dat zal u een verrassing bezorgen !!!"
Niet getreurd, vanaf nu zal ik al mijn spaghettisaus ZONDER gehakt maken. En dan noem ik ze : universele saus !

Ondertussen : Prettige Eindejaarsfeesten, allemaal !!!
(behalve Google, misschien ? Daar moet ik nog eens DIEP over nadenken ...)

Mijn wereld heeft even stilgestaan ... Excuses daarvoor.
Inbraak - politie - verzekering - niet goed van geweest - belangrijke beslissing genomen : huis verkopen, appartement gekocht ...
Dat zullen we allemaal wel overleven, zeker ?
Maar 't begint precies terug in de plooi te vallen. Ik begin toch weer vanalles op te merken rond het huis.
Vorige week heeft er een feestje plaats gehad op mijn auto : natte pels-sporen en afdrukken van pootjes. Diezelfde pootjes vond ik terug op het venster aan het terras ! Wie komt er bij mij binnenkijken ???
Om nog meer sporen te kunnen detecteren, heb ik dan bloem op het terras gestrooid.
Déjà vu ! Bloem op het terras strooien is al even stom als kattenbakkorrels voor de voordeur strooien tegen de ijzel : 't zal misschien wel het beoogde resultaat opleveren (die winter was het inderdaad niet glad aan de voordeur, maar sporen in de bloem van de nachtelijke binnenkijker ? Vergeet het maar ! Tot nu toe, geen resultaat ...) Helaas krijgt ge die smurrie (kattenbakkorrels én bloem) heel moeilijk van de stenen verwijderd !
Back to the drawing board, zou ik zo zeggen ...

Dag lieve kindertjes allemaal ... Tot u spreekt een GEPENSIONEERD Meutje !!!!

Ik ben momenteel wel even gepensioneerd-zonder-wedde, maar "alles sal reg kom".

't Zit namelijk zo :
Uit curieusiteit, ging ik ging gisteren eens kijken op My Pension. Er waren geen betalingen voorzien voor mij. Dat kan, natuurlijk. 't Was nog altijd januari. Maar dan ging ik eens op Mijn Gegevens kijken en wat zag ik ? Er stond geen bankrekening nummer ! Hoe gaan die lieve mensen mij dan betalen (om niets te doen, gniffel, gniffel ...) ??? 't Was al na 17 uur, dus bellen zou iets voor de volgende dag worden.

Vanmorgen bel ik met de pensioendienst. Na even wachten ("Wij zijn allemaal bezig. Wacht u nog even ?"), vertel ik de dame aan de telefoon dat er geen bankrekening nummer staat bij Mijn Gegevens. "Hebt gij uw rekening nummer dan niet doorgegeven ?", vraagt ze. En ik voel mij alsof IK serieus in gebreke gebleven ben. "Euh, ik heb veel papieren ingevuld en allemaal teruggestuurd ..." Ze vraagt me mijn nationaal nummer en ze zal eens kijken. "Ik kan hier niets zien. Ik verbind u door met de betaaldienst", helpt ze mij voort ... Ze kan niets zien ??? Ben ik eigenlijk wel gepensioneerd ??? Help !!!

Op de betaaldienst echter, was het niet "Wij zijn allemaal bezig. Wacht u nog even ?". Neen, 't was direct "Alle lijnen zijn bezet, probeert u het later nog eens ? tuut-tuut-tuut ...". Ik ben twee uren aan een stuk blijven proberen maar : "Wij zijn allemaal bezig. Wacht u nog even ?".

Mijn hersencellen mogen dan wel min of meer aan 't afsterven zijn maar plots kreeg ik een pracht van een ingeving : 'k zal eens een mailtje sturen ! Per mail die lieve mensen (die mij willen betalen om niets te doen, gniffel, gniffel ...) van mijn bezorgdheid op de hoogte gebracht én tegelijk dan maar mijn bankrekening nummer doorgegeven. En dan met een iets geruster gemoed naar de Colruyt boodschappen gaan doen.

Onderweg naar huis, na het boodschappen doen, gaat mijn GSM. Ik zet mij langs de kant van de weg en beantwoord de oproep. 't Was een lieve meneer van de RVP (ge weet wel, die lieve mensen die mij willen betalen om niets te doen, gniffel, gniffel ...), om te zeggen dat hij mijn mailtje ontvangen had, dat hij mijn bankrekening nummer ging doorgeven en dat het allemaal in orde komt. Ik zou wel een brief gekregen hebben waarin ze mijn bankrekening nummer vroegen. Maar hij ging dat nu al allemaal in gang zetten, omdat het "zo kort op de bal" was ... Ik heb nog eens gevraagd of ik nu helemaal in orde was. En hij zij JA !

Ik ben dus in blijde verwachting ...

Nog even ter bevestiging : dames die bij de overheid werken zijn dikwijls"bitches" (niet allemaal, in Leuven zitten er enkele écht goeie ! Chapeau !). De heren bij de overheid, daarentegen ... Schattekes !

Enne ... heb ik al gezegd hoe fijn ik het vind dat ik betaald zal worden om niets te doen ? ;-)

Vandaag hoog bezoek aan de notenzakjes : een grote bonte specht !!!
Heer Vink bleef eerbiedig op een afstandje toekijken tot Heer Specht voldaan was ...
En neen, ik heb er geen foto van genomen :-( Mijn cameraatjes zijn jammer genoeg nooit schietensklaar : lege batterijen vanwege te weinig gebruikt ... Hoe doen andere mensen dat toch ??? Steeds paraat om een foto te maken ?
Daar zal ik in de toekomst werk van moeten maken !

In de winter hang ik voor mijn gevederde vriendjes notenzakjes in de bomen.

Mezen zijn heel handig met die dingen : ze gaan er gewoon aanhangen en pikken er stukjes noot uit. Andere vogeltjes daarentegen, hebben die truuk niet altijd door. Ze hangen daar dan wat rond te fladderen terwijl ze ondertussen naar het zakje proberen te pikken. Daarom hang ik de zakjes altijd tegen een ander takje aan, zodat de niet-mezen van op die plaats op hun gemak kunnen smullen. Trouwens, de zakjes zijn tamelijk groot. De vogeltjes kunnen er ook gemakkelijk bovenop gaan zitten, wat de meesten ook wel doen.

Vanmorgen echter zag ik een vink die niet van deze faciliteiten gebruik wou maken. Ze bleef maar rond het zakje fladderen en ging dan op een takje, een halve meter verder, haar nieuwe "aanval" voorbereiden.

Terwijl ze zat uit te puffen, zette een mus zich parmant op het faciliteiten-takje, pikte aan de nootjes, en ging een metertje verder haar buit opeten. Ik heb nog geroepen : "Hebt ge het gezien, Vink ? Zo moet ge dat doen !". Maar neen, hoor. Vink ging weer rond het zakje fladderen. Tijdens een volgende rustbeurt, kwam er een meesje op het zakje zitten, pikte wat nootjes en ging elders verder ontbijten. Ondanks mijn aanmoedigingen aan de toekijkende vink, kwam zij weer rond het notenzakje fladderen. Maar allez ... zo doet ze nog een vleugelbreukje op, dacht ik.

De vink hield echter wel genoeg energie over om andere potentiële eters van dat bepaalde zakje weg te jagen. Ja, en dan werd ik een beetje boos : "Kijk dan toch hoe die anderen het doen ! En, als ge er geen verstand van hebt, laat die anderen dan tenmiste eten !".

Niks gekort ... Ik heb dat daar bijna een half uur zitten bekijken : het is duidelijk een vink met colibri aspiraties !