Zaterdagnacht om 2 uur zijn de laatste kaarters vertrokken. Om 4 uur had ik uitgeborsteld en alles weer op zijn plaats gezet.
Aangezien ik nog enkele dagen niet moet werken, was het plan als volgt : zondag NIETS doen ! Geen zondagse klusjes (boven swifferen), geen afwas ... Maar de goden hebben er weer anders over beslist.
Zondagmiddag bleek dat ik vanwege mijn rug niet zo goed kon zitten. Na een beetje onverrichter zake rondgelopen te hebben, dacht ik : allez, ik zal de glazen al maar afwassen. En jawel, van 't een komt het ander. De ganse afwas heeft eraan moeten geloven. En ik heb boven geswifferd. En ik heb nog een donkere was gedaan.
Mijn rugje is perfect in orde. Ik heb namelijk gemerkt dat ik mij veel beter voel als ik in beweging blijf. Ik weet het ... Dat ne mens zo oud moet worden om een beetje "verstand" te krijgen ... Zucht ...

Nog een curieus detail. Vanmorgen ging ik iets in de garage in de vuilbak gooien. Toen ik daar aankwam kreeg ik echter natte tenen ... :-O
Ik was al bang dat er iets met de wasmachine misgelopen was. Ah jaaaaa, vorige week hadden ze maar weer eens het water afgesloten zonder te verwittigen. De leidingen zaten vol lucht en vorige week deed mijn wasmachine héél raar.
Maar neen, het slootje water kwam uit mijn kleine drankkoelkastje. Ik was mij mentaal al aan 't voorbereiden op een nieuw koelkastje. Dit antiek gevalletje heb ik tenslotte al 40 jaar. Cois heeft dat bij Krefel gekocht voor ons moeder, nog vóór Lieve en Cois getrouwd zijn. Reken maar uit.
Bij nadere controle bleek echter het ontdooien-knopje ingedrukt te zijn. Wie dat knopje ingedrukt heeft weet ik niet. Maar : welbedankt mysterieuze knopjesdrukker ! 't Was inderdaad nodig dat mijn koelkastje weer eens ontdooid werd. :-D