Vorige dinsdag kregen we nieuwe telefoons op kantoor. Mooie nieuwe toestellen, met een schermpje, en alles werkt via het netwerk ... Wow !!!!
Eerste klein probleempje : de mannen die de telefoons kwamen installeren, hadden "ergens" een draadje uitgetrokken en het weer in een verkeerd gaatje gestoken. Resultaat : wij hebben vier dagen zonder fax gezeten ! Heel handig voor een bedrijf, zo op het einde van de maand, als er veel bestellingen verwacht worden die per fax moeten binnenkomen ...
Verder geen kwaad woord over de nieuwe telefoons, hoor. Alleen ... Ik wou natuurlijk met dat nieuwe speelgoedje spelen en ging dadelijk een "Personal Addressbook" aanmaken via het Web. Helaas ... driewerf helaas ... ! Nadat ik dat gedaan had, was ik een en ander kwijt op mijn telefoontoestel : de "Company Directory", en enkele "Services" zoas "Missed Calls", beantwoorde oproepen en nog 't een en 't ander.
IT heeft het voor mij uitgezocht : ... euh ... ze moeten de software van de telefoons upgraden opdat we er via het Net mee zouden kunnen werken. Dus tot nader order mag ik niet meer "spelen". Ik zit met popelend hartje af te wachten of dat allemaal wel goed gaat komen.
En nog een eigenaardigheidje met die nieuwe telefoons : de stemmen worden heel erg vervormd. Niet dat iedereen nu "raar" klinkt aan de telefoon. Iedereen klinkt "anders". Ik herken mezelf niet meer, als ik naar mijn ingesproken boodschap luister. Ook mijn collega's stem herkende ik niet toen zij een boodschap had nagelaten. En nog een andere collega, die ikzelf belde, kon ik eerst ook niet thuisbrengen.
Vrijdag, belde ik naar grote broer. Gelijk een grote, draaide ik zomaar het nummer dat ik mij dacht te herinneren, zonder het in mijn boekje na te kijken. Een man neemt de telefoon op en zegt "Hallo !". Dat was niet de stem van broer ! Ik had zeker een verkeerd nummer ingetoetst ... Dus ik antwoord : "Ik denk dat ik een verkeerd nummer gedraaid heb. Sorry.". Waarop de man zegt : "Da's nikske". En plots herkende ik toch die stem ! Ik riep zijn naam nog door de hoorn, maar broer had de telefoon al afgelegd. Ik heb dan maar teruggebeld en 't is allemaal nog goed gekomen, natuurlijk ...
Man, man, man ... miserie, miserie, miserie ... 't Zal toch niet aan mij liggen zeker ? Neen hoor! Ik weiger aan te nemen dat Meutje nu echt te oud wordt voor al te grote veranderingen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten