Ziezo, de bolletjes zijn gekleurd.

Ik dacht naar het stembureau te wandelen maar heb toch maar de wagen genomen. Mijn ruggetje is niet echt optimaal vanmorgen ... En nog maar goed dat ik met de auto gegaan ben. Anders had ik het volgende waarschijnlijk gemist ...

Om twintig na tien kwam ik aan in de sporthal. Tegelijk met mij arriveerde het Radionieuws van de VRT. Ik voelde mij wel vereerd, moet ik zeggen. Maar dan, binnen in de sporthal ... Man, man, man ... Aan alle stemlokalen stonden hele lange files ! Ik dacht nog dat ik nu toch wel echt het verkeerde uur gekozen had.

Achter mij kwam een koppel met een kinderkoetsje binnen. Die man maar zuchten en blazen ... De file voor zijn echtgenote was niet zo lang maar hij moest blijkbaar in mijn file zijn. En dat was de langste van de hele hoop. Met een rood koppeke van coleire, stond hij maar te zagen en af te geven dat dat op niets trok. Ik keek wijselijk voor mij. Maar dan zij hij heel luid, duidelijk gericht tot de persoon voor hem (ikke, dus) : "Zijn ze al bezig tenminste ?". Ik draaide mij om en zei dat ik veronderstelde van wel omdat ze toch om 8 uur begonnen waren ...

Oei, Meutje ... Helemaal fout ! Dadelijk hoorde ik iedereen rond mij vertellen dat er iets misgelopen was met de computers en dat ze pas om half tien / half elf (de meningen waren verdeeld) konden beginnen met stemmen. Ze hadden dat zelfs op de radio gezegd ! Ja zie, dat komt ervan, als ge geen radio luistert, hé ... En vandaar dus dat het Radionieuws hier met een microfoon rondliep. 't Was niet voor mij dat ze kwamen ... ;-)

Bon, wij hebben daar wel een ganse tijd staan wachten maar tenslotte begonnen er mensen "terug" te komen uit de stemhokjes. Geen reden tot paniek, dus. En ondertussen stond iedereen een beetje met mekaar te kletsen. Da's toch ook leuk ? Een korte kennismaking met bewoners van uw gemeente die je niet kent ? Alleen spijtig dat ik met de minuut mijn rugje voelde verstijven ...

Maar 't is allemaal wel goed gekomen, hoor. Om kwart voor elf had ik mijn stem uitgebracht en keerde ik terug naar de wagen. Ik heb weer maar eens mijn burgerplicht volbracht. Proficiat, Meutje !