't Is niet gepermiteerd, ik weet het ... Zo lang niets meer van mij laten horen ! Maar wat wilt ge ? 't Wordt winter en dan word ik altijd een beetje depressief.

Er gebeurt wel vanalles rondom mij. Maar vanwege mijn sombere gemoedstoestand, vind ik het allemaal niet zo belangrijk om neer te schrijven. Stom, natuurlijk want er zijn ondertussen wel heel belangrijke dingen gebeurd : Hanne is geboren ! De lieve dochter van Hilde en Peter staat als een echte kwajongen bij op mijn computerscherm. Ze wordt daar gezelschap gehouden door Femke die ook groeit als kool en heel mooi kan lachen. En Dina en Luna zitten er nog altijd naar mekaar te telefoneren. Ik moet dringend eens een recentere foto vragen van die twee kapoenen ! En Noélysje, klaar voor de eerste schooldag ... Ondertussen is die grote meid ook alweer drie jaar geworden ! Tussen al die meisjes zit Maarten, tegen een achtergrond van prachtige bloemen op het zonnige Tenerife. Die komt nu, als een grote, alleen naar België gevlogen om ons regelmatig een bezoekje te brengen !

Ook groot nieuws : ik heb een nieuw autootje ! Ik heb afscheid genomen van mijn tien jaar oude Mazdaatje en heb er een "jeans" Kaatje voor gekocht. Gedurende vier weken is dat nieuwe bakje een beetje ziekjes geweest. Het deed voortdurend "vroem, vroem" en draaide op veel te hoge toeren. Ik stond er meer mee in de garage dan dat ik er mee rondtoerde. Maar dat is nu allemaal opgelost en met ons tweetjes snorren wij nu lustig over de vlaamse wegen.

Ik heb ook nog een komptuuter gekocht en daar moet ik nu dringend een internetaansluiting voor zien vast te krijgen. Dat wordt nog een zware bevalling, ik voel het aan mijn water. 't Is niet gemakkelijk om wat serieuze informatie te krijgen. Maar ik ga de knoop doorhakken en het gewoon DOEN ! Dan kan ik van thuis surfen en zal ik waarschijnlijk terug wat meer "schrijven" ... Over de leuke dingen die rondom mij gebeuren, zoals :

Gisteren heb ik een PRACHT van een zonsondergang gezien ! Op zulke momenten zou ik echt wel een digitaal cameraatje bij de hand willen hebben ... En toen ik thuis kwam besloot ik om even met de verrekijker naar die grote ster/planeet te kijken. Ik had gehoord dat Mars vorige zondag het dichtst bij de aarde was. De volgende keer dat ze weer zo dichtbij komt is pas binnen 13 jaar. Ik vermoed dus dat ik gisteren naar Mars gekeken heb. Maar zeker weten doe ik het niet, natuurlijk. En ... terwijl ik met de verrekijker aan het rondturen was, zag ik boven mijn hoofd een vallende ster ! Ik dacht nog, welk vliegtuig vliegt daar zo snel ? Maar neen hoor, het was een "shooting star" : heel helder, heel lang en ze eindigde in een ... glitterstofwolkje. Weet je wel, net of ze op het eind helemaal in glittertjes uiteenviel. Beter kan ik het niet beschrijven ... Maar 't was prachtig om te zien !

Ondertussen wordt het nu echt koud. Voor het weekend hebben ze sneeuw voorspeld ! En wij gaan zaterdag wandelen ... Bottinen en handschoenen niet vergeten, dus !