maandag, december 13, 2004

In deze barre wintertijden, hangen wij allemaal voedsel in de tuin voor onze gevederde vriendjes. Zo ook Meutje.

Dit jaar hang ik bijna geen vetbolletjes meer want het is mij vorig jaar opgevallen, dat de vogeltjes een beetje "difficile" geworden zijn : ze smulden voornamelijk van de nootjes en zaadjes, en lieten de vetbolletjes voor wat ze waren.

Aan die notenzakjes komen dan de kool- en de pimpelmeesjes hangen. Maar ook de andere soorten hebben zich goed aan dit hanggebeuren aangepast. De mussen, de groenling en de vinken hebben al lang door dat zij er niet kunnen aanhangen. Soms is er nog een enkele mus die wat hulpeloos rond dat lekkers rondfladdert. Maar al gauw doet ze net als haar soortgenoten : die gaan tegenwoordig gewoon OP de zakjes zitten (notenzakjes zijn daar groot genoeg voor) en zo komt iedereen aan zijn trekken.

Ook de eksters laten zich niet meer kennen. Zij zitten op de tak net boven het zakje met snoepjes en trekken dat dan naar boven. Dan houden ze het zakje met hun klauw vast en kunnen ze er naar hartelust de nootjes uit pikken !

De laatste tijd echter, vond ik nogal veel lege zakjes waar een tamelijk groot gat in gemaakt was. Ja, zo geraken die zakjes wel snel leeg, natuurlijk. Ik verdacht de eksters ervan dat zij met hun stevige bek de zakjes kapot maakten. Waar ik echter niet bij stil stond was, dat het gat in die zakjes steeds aan de bovenkant gemaakt wordt. Het is dus niet zo dat de nootjes allemaal vrolijk uit de zakjes rollen.

En zondag werd mij het mysterie van de gaten in de zakjes onthuld ... Zoals steeds in het weekend stond ik te genieten van het kunst- en vliegwerk van de vogeltjes terwijl ze zich aan de nootjes tegoed doen. Ondertussen kijk ik dan eens naar alle zakjes die ik opgehangen heb en maak ik een inventaris op, om te zien of ik al in mijn laarzen moet stappen om nieuwe zakjes te gaan ophangen. Zo ging ik ook het zakje in de kerstboom eens controleren, en wat zag ik daar ? Een muis ! Vanaf de tak kroop ze op het zakje, daar hing ze wat te bengelen en dan klom ze langs het gaatje naar binnen om zo de laatste nootjes eruit te kunnen halen !!!

Mysterie opgelost ! Maar, aangezien ik niet op die vindingrijke viervoetertjes gerekend had, zal ik in 't vervolg mijn voorraad wintervoedsel wel mogen verdubbelen, denk ik ...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten