Om tien uur schrok ik wakker ("Brave New World" lag een beetje verkreukeld onder mijn kopkussen) en ben ik eens aan het dakvenster gaan kijken. Het was nog tamelijk klaar en ik kon nog niet veel sterren zien. Na nog wat door mijn boek geworsteld te hebben (toch geen gemakkelijke, hoor !), besloot ik om 20 na tien gewoon buiten te gaan "observeren".
Het was een mooie, heldere en warme nacht. Ik deed de toer rond mijn huisje om een geschikt plaatsje uit te zoeken. Even overwoog ik om naar mijn superdonkere spot-plaats (in het veld tegen de autostrade) te rijden maar dat deed ik toch maar liever niet : het is daar inderdaad donker maar ook zo heel verlaten ...
Vanop mijn oprit, net achter mijn bolleke, had ik het wijdste zicht. Overal elders staan de bomen nogal in de weg
. Ondertussen had ik al een beetje een stijve nek van het naar boven kijken, dus nam ik een tuinstoel en heb ik mij eens goed geïnstalleerd.
En ... YESSSS ... ik heb minstens acht vallende sterren gezien !!!
Ik moet zeggen, dat ik nogal streng ben voor mezelf. Het is nog maar de tweede maal dat ik echt werk maak van het naar-vallende-sterren-kijken. En dat is niet simpel ! Vorige keer (de Leoniden) zag ik er maar een stuk of drie. Ik weet ook niet of je in een bepaalde richting moet kijken (met die bomen, ben ik nogal beperkt) en zo ja, in WELKE richting dan wel ? En ik moet ze ook echt "gezien" hebben. Zo een flits ergens in mijn ooghoek, dat telt niet mee. Het is mij opgevallen dat je, als je zo lang naar het uitspansel zit te turen, je op den duur overal vanalles ziet rondvliegen, en niet alleen vliegtuigen (zoveel vliegtuigen die er 's nachts rondvliegen, mensen ! Waar gaan die toch allemaal heen ?).
Maar vorige nacht was het dus een succes. Er waren zelfs drie "grote" vallende sterren bij, waar je de staart nog even van zag blijven hangen. Om half twaalf ben ik, met een muggenbeet en een stijve nek, moe maar tevreden weer in bed gekropen ...
En ik lees hier bij Urania : "Reeds enkele weken is de opmerkzame hemelbewonderaar getuige van een toename van "vallende sterren". Donderdag 12/8 om 14h treedt het maximum van deze bekende meteorenzwerm op. De beste momenten om meteoren waar te nemen zijn de nacht ervoor en erna, dus van woensdag 11/7 op donderdag 12/7 en van donderdag op vrijdag 13/7. Een dergelijke zwerm wordt genoemd naar zijn radiant. Dit vluchtpunt van waaruit de opvallende vurige strepen lijken te komen bevindt zich in het sterrenbeeld Perseus. Bij het invallen van de duisternis rijst Perseus boven de oostelijke horizon. Vooral na middernacht is er kans om elke paar minuten een vallende ster te zien want dan staat de radiant hoog aan de hemel. Maak het je gemakkelijk voor een natuurlijk vuurwerk en ... vergeet geen wens te doen."
Dat wordt volgende nacht weer kijken, natuurlijk !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten