Nu ben ik nieuwsgierig !!!

Vanmorgen, iets na achten, word ik wakker van een korte sirene-stoot in mijn straat. Ik dacht : "Oei, komt een ambulance iemand halen ?", zet mijn bril op en kijk uit het raam. Voor het kapelletje, aan de overkant van de straat, staat een brandweerwagen te flikkeren. Achter die brandweerauto is de straat bedekt met schuim, zover ik kan zien.

Even beneden aan een venstertje gaan kijken ... Voor de brandweerwagen staat een klein rood autootje van de brandweer, en daarvoor een witte personenwagen. In de andere richting ziet de straat er droog uit.

Ik heb alles nog een tijdje vanuit alle mogelijke hoeken zitten bestuderen. Tegen half negen, stappen alle mannen ('t waren er een hele hoop ? van waar kwamen die ineens allemaal ?) in de auto's. De witte auto rijdt weg, richting Tervuurse steenweg. De twee voertuigen van de brandweer rijden langzaam verder naar de Coige, terwijl de brandweerwagen het wegdek blijft natspuiten.

Zal ik ooit te weten komen wat hier gebeurd is ???

Vandaag even met de wagen weggeweest. Toen ik weer thuis kwam, lag er een fameuze kaka op de drempel aan de voordeur !

Enkele dagen geleden, bij het vogeltjes voeren, had ik al een soortgelijk "cadeautje" op het gras zien liggen. Ik kon mij niet indenken welke hond tot achteraan in de tuin zou komen om zijn gevoeg te doen. En katten heb ik al jaaaren niet meer gezien in de buurt.

Ik kan dus maar aan één gulle gever denken : welbedankt, Meneer Steenmarter !
Maar ... zo vlak aan de voordeur ... ? Als dat geen "statement" is ... !

Vanmorgen landde er een ekster voor het keukenvenster. Ik ging even kijken wat ze van plan was. In haar bek hield ze een tamelijk groot rond ding. Een noot ? Ze keek wat rond, hipte naar de klimop en stopte het voorwerp eronder. Dan begon ze grassprietjes uit te trekken en afgevallen blaadjes te verzamelen en legde alles op haar verborgen schat.
Ik wist niet dat eksters ook wintervoorraad indeden ... Hebben ze zeker geleerd van de eekhoorntjes ?
Enne ... weet Mevrouw Ekster dat er muisjes wonen, daar onder de klimop ? Haar noot zal waarschijnlijk niet lang veilig zijn ...

Makrootje gedaan met Broertje. Broertje gewonnen. Ah jaaaa, nu ik mijn sigaretten er niet meer vind, kan ik niet meer winnen, hé.
Ik ben een beetje aan 't spelen op de computer als plots : Ding ! Dong ! Oh, wie komt mij een bezoekje brengen ?
Staat er een zwarte medemens aan de deur die mij een pakje in de handen duwt en mij wil laten tekenen voor ontvangst. Yep, 't was een grote kartonnen omslag. Met mijn metsersoog kon ik zien dat de envelop 40 x 25 x 2 cm was. En jawel, geadresseerd aan ... Elleke Bennekens in Everberg !
Ik geef de omslag terug aan de lieve man en zeg : Neen, hier staat Everberg (wijs op het adres op de omslag) en hier is het Leefdaal (wijs met mijn vinger naar de grond). En Everberg (wijs op de omslag) is daar (wijs ergens in de richting van Everberg). Waarop hij : Ah ja, Everberg (en hij wijst ook achter zijn rug). Et voilà ! Pakjes probleem (hopelijk voor eens en voor altijd) opgelost !
En ja, het moet gezegd : ik moet mij DIK verontschuldigen bij De Post en aanverwanten. De vorige pakjes waren dus ook gebracht door een koerier, die mij nooit thuis vond en ze dan maar in de bus propte. En ik heb die dan zomaar in de postbus gestopt !!!
S O R R Y, Tante Pos ! (ik hoop wel dat De Post de vorige pakjes op zijn minst aan de afzender terug bezorgd heeft ... Moet ik dat eens aan Elleke gaan vragen ?)

Dinsdagavond, als ik thuis kom van kantoor, vind ik een pakje in de bus. Yeah !

Het is 2 cm dik, 40 cm lang en 25 cm breed. Het kon eigenlijk niet in de bus en dus had de postbode de bovenste 10 cm enigszins platgedrukt en omgeplooid, en het hele geval in mijn brievenbus gepropt. Nà, was hij toch mooi zijn pakje kwijt …
Mijn geluk was echter van korte duur. Een pakje ? Voor mij ? Vergeet het maar : straatnaam en huisnummer waren juist maar de gelukkige ontvanger was Elleke Bennekens in … Everberg ! Tiens, voor die mensen in Everberg met “mijn” straat en nummer heb ik in het verleden nog al leveringen gehad, hé ? Remember, enkele jaren geleden, een verhuiswagen met zetels, bijvoorbeeld, en mensen die een grafzerk kwamen kiezen …
Bon, woensdagochtend op weg naar kantoor, stop ik bij de postbus aan het einde van de straat (wordt gelicht om 10:00 u) en besluit het pakje daarin achter te laten zodat Elleke alsnog haar pakje zal krijgen. Yep, dat werd dan ook weer proppen, hé : de postbus is wel hoog en breed maar niet diep genoeg voor mijn retourzending. Maar wat de postbode kan, kan ik ook ! Ik prop het geval erin, het blijft natuurlijk bovenaan vastzitten, en ik schuif het dan wat opzij zodat andere mensen hun post ook nog in de postbus zouden kwijtraken.
Woensdagavond na kantoor, draai ik de straat in en wat zienik ? Het pakje steekt nog altijd half voor de postbusopening ! Heeft de postbode de bus niet gelicht of heeft hij dat pak daar bovenaan gewoonweg niet zien zitten ?
Bref, vanmorgen besluit ik, dat dit een mooi verhaaltje is voor mijn blog. Voor ik begin met schrijven, ga ik met een meetlat even mijn brievenbus opmeten. Ah jaaaaa, ne mens moet een beetje juiste dingen schrijven, hé. Het deksel van mijn brievenbus staat wat omhoog. Oh, 10 uur en de post is al geweest ? Da’s vroeg !
En wat zienik ? Er zit … een pakje in mijn brievenbus !!! Neen, niet dat pakje van gisteren. Dacht ik ook wel even want dit pakje heeft dezelfde afmetingen maar in plaats van een doos is het deze keer een 2 cm dikke envelop. En, jawel, toch ook weer een pakje voor … Elleke Bellekens !
Wat moet ik nu doen ? Ik denk dat ik ga wachten tot de opening van de postbus aan het einde van de straat weer vrij is (ik moet er straks toch langs, ben eens benieuwd …) en dan steek ik ook deze envelop er weer “retour” in.
En ik kan misschien eens vragen aan De Post of ze mij op hun loonlijst willen zetten. Al de jaren die ik hier nu al woon heb ik toch al aanzienlijk wat verkeerde leveringen in de juiste bussen gestoken …

Mag je in de supermarkt 1 of 2 tomaten van een tros trostomaten aftrekken ?

Bij het boodschappen doen eindigde ik bij de groenten. Ik wou enkele tomaten maar er lagen alleen voorverpakte (per 6) en trostomaten (ook met 5 of 6 tomaten aan elke tros). Ik was met mezelf aan het overleggen wat ik zou doen toen er een meneer aan de tomaten stopte.
Ik dacht : zodra die man weg is, haal ik een vandalenstreek uit en trek enkele tomaten van een trosje af. Maar die man bleef maar staan dubben ... Ja, dan wist ik het wel. Hij had waarschijnlijk hetzelfde probleem als ik.
Dus ik zei : "Zou je daar enkele tomaten mogen aftrekken ?" Waarop hij : "Sorry ?" 't Was een engelsman ... Ik ging verder in het engels en, ja hoor : hij had maar twee tomaten nodig. Ik vroeg of hij met mij een trosje wou delen ? "That would be nice". Ik mocht kiezen welke tomaten ik wou want hij ging een salsa maken en dan had dat zo geen belang.
Ik koos drie tomaten, hij nam de twee die overbleven. En hij zei nog : "I feel like a thief !" Goe gelachen en twee tevreden klanten ... Meer moet dat niet zijn, hé ?

En dan nog een waarschuwing : 't is weer niet de moment om door Kortenberg te rijden. De Achterenberg is volledig afgesloten. De omleiding stuurt je langs de Sterrebeekse steenweg en dan het veld in naar het Hoogveld. Alleen waren ze vanmorgen, aan het begin van dat baantje door het veld, nog druk putten aan het opvullen met een buldozer. En de auto's wilden er reeds langs alle kanten door. Bwa, een beetje wachten en hoffelijk zijn. Dan gaat dat ook, hé ?

Met Nieuwjaar heb ik een nieuwe tandenborstel in gebruik genomen. Mijn flashy blauwe tandenborstel was (in mijn ogen) nog niet versleten. Vergeleken met een nieuwe zag die er nog heel goed uit. De haartjes waren een beetje dunner maar ze stonden nog mooi recht en hij poetste nog goed, ondanks het feit dat ik hem toch al enkele jaartjes aan het gebruiken was.

Ja, ik weet het ... Zolang mag je niet met een tandenborstel doen. Maar 4 tandenborstels per jaar ??? Neen, hoor. Daar doe ik toch ook niet aan mee.

Tijdens de laatste weken van vorig jaar was mij echter opgevallen dat er piepkleine blauwe spikkeltjes zaten in de tandpasta die ik in de pompbak uitspuwde. Dus ik dacht dat mijn blauwe tandenborstel zijn pluimen aan het verliezen was en nam een nieuwe : een fluo-oranje met fel groene tekeningen. (ik heb, heel lang geleden, zo eens een 5-pak flitsende tandenborstels gekocht)

Ik poets al een jaar afwisselend met Sensodyne en met Colgate, kwestie van gewenning tegen te gaan en in de hoop mijn tanden een tintje lichter te krijgen. Dus nu is de vraag : zijn mijn tanden "nog" witter, sinds ik die nieuwe tandenborstel gebruik ? Maar neen, gij !

Doch wat zag ik, begin januari, heel toevallig ? ... Het was mij eerder nog niet opgevallen ... Ik moet die dag eens een heldere ochtend gehad hebben ...

In de Colgate tandpasta zitten ... piepkleine blauwe spikkeltjes ... !!!
Man, man, man ...

Allez, ik gebruik nu toch een nieuwe tandenborstel. Dat was wel eens nodig, hé ...